Die onverwachte persoon
Lieve vrienden,
Ben jij iemand die gesteld is op z’n rust? Heb je graag wat tijd voor jezelf? En hoe zou je het vinden als de Heer jouw ‘privé-tijd’ onderbreekt omwille van iemand die Hij op je pad brengt? Ben je bereid tijd en ruimte te maken voor die onverwachte persoon?
Ook los van de lockdowns en beperkende maatregelen rondom corona in de afgelopen jaren, hebben sommige mensen van nature de neiging om contact met anderen te mijden. Dat is om allerlei redenen goed te begrijpen. Maar hoe rijm je dat met Gods ‘Grote Opdracht’ en onze verantwoordelijkheid om open te staan voor anderen? Voor een antwoord op deze vraag, kijken we naar een gebeurtenis waarbij Jezus die onverwachte persoon ontmoette.
Wees vriendelijk
Kort geleden hadden mijn vrouw Cindi en ik een paar dagen lang het complete gezin van onze dochter te logeren. We genieten ervan onze kleinkinderen te zien – iets wat onze dochter en haar man ons van harte gunnen. Op een middag ving ik toevallig een gesprekje op dat plaatsvond in onze woonkamer. Onze dochter moedigde haar oudste dochtertje aan om er altijd aan te denken mensen vriendelijk te behandelen.
‘Je weet niet wat die persoon heeft meegemaakt. Misschien heeft hij diepe pijn door iets wat er gebeurd is in zijn leven – en dan heeft hij het nodig dat jij vriendelijk en gevoelig bent bent.’ Toen ik dit hoorde zwol mijn vaderhart van trots, en ik besefte dat onze vriendelijke dochter niet alleen in woorden christen is, maar ook in daden.
Wat was haar advies? Gevoeligheid en vriendelijkheid naar die onverwachte persoon toe.
In Galilea en omstreken
Dit moeder/dochter-gesprekje dat ik toevallig opving, sluit aan bij een paar gedachten die ik had over een gebeurtenis in het leven van Jezus dat onze aandacht verdient. Hier volgt in het kort het verhaal.
Aan het eind van Markus 6, in vers 56, lezen we deze samenvatting van een intensieve tijd van Jezus’ bediening in het gebied rond het Meer van Galilea:
‘…. en allen die Hem aanraakten, werden gezond’.
Jezus’ wonderbaarlijke bediening was in de wijde omgeving al breed bekend, zoals vers 24 van Mattheüs 4 vermeldt:
‘En het gerucht over Hem verspreidde zich over heel Syrië ….’
Het nieuws over de wonderen die Jezus deed in Galilea bereikte uiteindelijk ook de schriftgeleerden en Farizeeën in Jeruzalem. En dus, zo lezen we in het begin van Markus 7, besloten ze bijna 130 kilometer naar het noorden te reizen om zelf poolshoogte te gaan nemen om deze Man en Zijn bediening te beoordelen.
De behoefte om alleen te zijn
Misschien begonnen de schriftgeleerden en Farizeeën met goede bedoelingen aan hun reis. Wellicht hebben ze zich zelfs afgevraagd of ze op het punt stonden de beloofde Messias te ontmoeten. Maar tegen de tijd dat ze Jezus ontmoetten, hadden ze maar één brandende vraag aan Hem: ‘Waarom wassen Uw discipelen hun handen niet voor ze gaan eten?’ Markus 7:2 zegt dat ze hen, toen ze dat zagen, ‘ berispten’.
Jezus verweet de schriftgeleerden en Farizeeën direct hun oppervlakkigheid en huichelarij, en greep de gelegenheid aan als een leermoment voor Zijn discipelen. Maar na dit alles wilde Hij graag een poosje alleen zijn. Markus 7:24 zegt: ‘En Hij stond op en vertrok vandaar naar het gebied van Tyrus en Sidon [ongeveer 80 km verderop]; en toen Hij een huis binnengegaan was, wilde Hij niet dat iemand het wist.’ Jezus had behoefte aan wat tijd voor Zichzelf.
Maar het liep anders dan Hij had gehoopt. Waardoor kwam dat? Door die onverwachte persoon.
Het complete verhaal
Er zijn vele preken gehouden over wat er daarna gebeurde – de ontmoeting van Jezus met de Syro-Fenicische vrouw die Hem smeekte haar dochter te bevrijden van een boze geest. In plaats van het hele verhaal te vertellen wil ik het in een paar korte zinnen voor je samenvatten.
De vrouw komt naar Jezus toe. In het begin geeft Jezus haar geen antwoord. De discipelen vragen Hem haar weg te sturen omdat ze hen naroept. Jezus zegt tegen de vrouw dat Hij alleen is gezonden naar de verloren schapen van het huis van Israël. Maar ze komt dichterbij, valt in aanbidding voor Jezus neer en roept het uit: ‘Heer, help mij!’ Jezus zegt tegen haar: ‘Het is niet goed het brood van de kinderen naar de hondjes te gooien’. Ze vertelt Jezus dat ze alleen maar een kruimeltje nodig heeft. Jezus is verbaasd over haar geloof en verklaart dat de dochter van de vrouw op datzelfde moment is bevrijd.
We kunnen allerlei vragen stellen over deze ontmoeting en de manier waarop Jezus reageerde, maar één ding is duidelijk: na Zijn contact met de Joodse leiders was Jezus moe van het praten met mensen. Hij wilde wat tijd voor Zichzelf. Maar toen kwam die onverwachte persoon.
Heb de ander lief
Kun je wel wat inspiratie gebruiken als het erom gaat liefdevol te reageren op de mensen die God op je pad brengt? Derek Prince maakt hierover een opmerking in zijn boekje ‘Wezen, weduwen, armen en verdrukten’. Het is een prachtige, korte maar praktische studie, die ik van harte kan aanbevelen. Hij zegt hierin:
“De sleutel tot geluk is niet dat je iemand hebt die jou liefheeft, maar dat jij iemand hebt om lief te hebben. Dat is wat het leven blijdschap en opwinding geeft. Er zijn mensen niet ver van jou vandaan die jouw liefde nodig hebben. Misschien zijn het geen mensen die je makkelijk kunt liefhebben. Ze kunnen zelfs wat bitter zijn en boosheid in zich hebben. Soms zijn ze boos op God: ‘U hebt me niet rechtvaardig behandeld. Waarom is dit mij Gods hart voor wezen, weduwen, armen en verdrukten allemaal overkomen?’ Maar als je werkelijk gelukkig wilt zijn, dan moet je iemand zoeken om liefde aan te geven. Dat zal een groot verschil uitmaken in je leven. Het is geweldig om bemind te worden. Er zijn veel mensen die van mij houden, hoewel ik het niet verdien. Maar ik zeg je dat het liefhebben van iemand die niet geliefd wordt pas werkelijk diepe vreugde in mijn hart brengt. De glimlach op zo’n gezicht te zien als ze zeggen: Nu heb ik toch een vriend!, dat brengt blijdschap.”
Bereid zijn om je te laten storen
Twee feiten uit dit Bijbelverhaal bemoedigen me. Het ene is dat ook de Heer wel eens alleen wilde zijn. Het tweede is dat Zijn liefdevolle hart Hem zelfs dan bewoog tot het geven van onbaatzuchtige hulp. Zo wil ik ook leven.
Zullen we samen tegen de Heer zeggen dat we bereid zijn onze armen en onze tijd te openen voor die onverwachte persoon?
Heer Jezus, het is bemoedigend te zien dat U er net als ik behoefte aan had af en toe alleen te zijn. Maar U hebt ons in Uw Woord ook laten zien hoe we ons hart en leven in liefde kunnen openstellen voor mensen met verdriet en pijn om ons heen.
Heer, we hebben Uw genade nodig om te kunnen reageren met het soort vriendelijkheid dat de mensen die we ontmoeten zo hard nodig hebben. Help ons om hen niet buiten te sluiten. Help ons een manier te vinden om ze aan te raken zoals U dat deed.
Heer Jezus, ik wijd me toe aan U, zodat U mij mag storen in mijn ‘privétijd’ en mij mag onderbreken bij wat ik aan het doen ben. Door Uw genade zal ik uitkijken naar de onverwachte personen die U op mijn weg brengt, en mijn armen om hen heen slaan. Amen.
Wonderen van liefde
Ben je er klaar voor de Heer wonderen te zien doen in antwoord op het gebed dat we zojuist hebben uitgesproken? Ik weet zeker dat ze zullen gebeuren, zelfs als het gaat om mensen van wie we het absoluut niet verwachten. Wat zal het geweldig zijn dit mee te maken!
Bij Derek Prince Ministries willen we je graag helpen om je hartsbeslissing op dit punt te ondersteunen. Je zou het genoemde boekje kunnen bestellen, ‘Wezen, weduwen, armen en verdrukten’, of naar Derek’s onderwijs hierover kunnen luisteren op ons YouTube kanaal.
Raak hen die lijden aan
In mijn hart ben ik altijd een evangelist geweest. Gek genoeg ben ik tegelijkertijd ook iemand die niet graag gestoord wordt in z’n privétijd. We hebben zojuist een gebed uitgesproken waarin we het recht daarop hebben opgegeven, mocht de Heer het nodig vinden om ons te onderbreken. En dat is goed, want het aantal mensen in nood om ons heen is groot.
Wat gaat het ons kosten? Alleen maar een paar meelevende, liefdevolle woorden. Een vriendelijk gebaar. Een extra euro in de fooienpot. Een oprechte bemoediging voor iemand die zich verslagen voelt. Even uit ons rustige plekje stappen. Een paar minuten onderbreking in onze strakke planning . Een praatje met iemand die eenzaam is en behoefte heeft aan een gesprek. En waarom? Alleen hierom: omwille van die onverwachte persoon.
Gods zegen,
Dick Leggatt
Derek Prince Ministries - VS