Deze website houdt statistieken van je bezoek bij. Wij gebruiken hiervoor Google Analytics, maar zonder persoonlijke gegevens door te geven. Geef hier je keuze aan:
Als christenen kunnen we strijd hebben met hopeloosheid, maar we hoeven er nooit aan onderdoor te gaan! Echte hoop, zoals die in de Bijbel naar voren wordt gebracht, heeft de kracht onze blik op het leven te veranderen. Maar wat te doen als we het gevoel hebben dat we deze eeuwenoude strijd aan het verliezen zijn? Dat wordt ons onderwerp nu we deze serie over hoop aan het afronden zijn. Ik vertrouw er op dat deze laatste editie van onze zesdelige serie, samen met de vorige afleveringen, je zal helpen begrijpen wat hoop is, hoe belangrijk hoop is, en bovenal hoe je hoop kunt krijgen.
De 10 waarheden die we leerden
In onze serie hebben we tot nu toe tien essentiële waarheden over hoop ontdekt. Een korte samenvatting van deze waarheden geeft ons een goede basis voor wat we in deze les gaan bespreken:
De drie vaststaande werkelijkheden in het christenleven zijn: geloof, hoop en liefde.
Hoop ontstaat door de nieuwe geboorte, als we worden wedergeboren tot een levende hoop.
Hoop is gebaseerd op de opstanding van Jezus uit de doden.
Hoop ziet uit naar de wederkomst van Jezus, wat de Bijbel de ‘gezegende hoop’ noemt.
De bron van hoop is de liefde van God.
Bijbelse hoop motiveert ons om heilig te leven.
Deze hoop brengt zekere christenen voort.
Onze hoop is een essentieel onderdeel van onze redding, gebaseerd op drie korte woordjes: ‘Christus in u.’
Hoop is een toevlucht.
Hoop is een anker.
Twee belangrijke verschillen
In mijn vierde onderwijsbrief hebben we een belangrijke tegenstelling besproken, die ik hier graag weer wil noemen: het is het verschil tussen zij die hoop hebben en zij die geen hoop hebben. In Kolossenzen 1:26-27 spreekt Paulus over het geheimenis dat eeuwen en geslachten lang verborgen is geweest, maar nu geopenbaard is aan Gods volk. Hij vat het samen met dit korte zinnetje: ‘Christus in u, de hoop op heerlijkheid’ (NBG). Dus wanneer Christus in je is, heb je de hoop op heerlijkheid. Deze eenvoudige waarheid is voor ons essentieel om te kunnen begrijpen wat hoop is.
Hoe staat het met degenen die zonder Christus leven? In Efeziërs 2:12 zegt Paulus: …bedenk dat u destijds niet verbonden was met Christus … in een wereld zonder hoop en zonder God.
Je ziet dus dat er voor ons allemaal maar twee mogelijkheden zijn: als Christus in ons is, hebben we de hoop op heerlijkheid, op eeuwig leven met Christus. Als we echter zonder Christus zijn, zijn we zonder hoop en zonder God.
Terwijl je hier over nadenkt, wil ik je aanraden je ervan te verzekeren dat jij bij de eerste categorie hoort. Is Christus in jou? Weet je wat het is om de hoop op heerlijkheid te hebben?
Roemen in verdrukkingen
In het begin van deze serie heb ik gedeeld over een persoonlijke ervaring in een periode uit mijn leven waarin ik wanhopig veel behoefte had aan hoop. Uiteindelijk leidde de Heilige Geest me rechtstreeks naar de Bijbel, en daar voorzag Hij in mijn nood. Als gevolg van die ervaring heb ik het diepe verlangen om christenen te helpen een Bijbels begrip te krijgen van hoop, in het bijzonder wanneer ze daarmee worstelen.
Wat gebeurt er als onze hoop op de proef gesteld wordt? Om die vraag te beantwoorden, kijken we eerst naar Romeinen 5:1-5: Wij dan, gerechtvaardigd uit het geloof (gerechtvaardigd betekent vrijgesproken, rechtvaardig gemaakt door geloof) hebben vrede bij God door onze Heere Jezus Christus. Door Hem hebben wij ook de toegang verkregen door het geloof tot deze genade waarin wij staan, en wij roemen in de hoop op de heerlijkheid van God.
Paulus zegt dat wij roemen in de hoop op de heerlijkheid van God. Het woord roemen betekent je verheugen, vol vertrouwen zijn. Merk op dat het hoop is dat deze vreugde en dit vertrouwen veroorzaakt, en dat een diepe zekerheid geeft. Maar dat is niet alles wat Paulus wil zeggen. Hij gaat verder in het volgende vers: En dit niet alleen, maar wij roemen ook in de verdrukkingen…
In dit vers zegt Paulus iets heel anders dan in het vorige vers. ‘Roemen in de hoop’ kunnen we begrijpen, maar hoe moeten we het roemen in verdrukkingen, aanvechtingen en beproevingen zien? Misschien heb je daar nog nooit over nagedacht. Hoe reageer je op verdrukking? Roem je daarin? Waarom zouden we moeten roemen in onze verdrukkingen?
Paulus legt uit waarom: ...omdat wij weten dat de verdrukking volharding teweegbrengt, en de volharding ondervinding (NBG: beproefdheid), en de ondervinding hoop. En de hoop beschaamt niet, omdat de liefde van God in onze harten uitgestort is door de Heilige Geest, Die ons gegeven is.
In deze verzen wijst Paulus op een aantal stappen die ons naar de hoop toe leiden. Als we verdrukking meemaken en we houden ons geloof vast, dan kunnen we ook onze hoop vasthouden. Wat doet verdrukking voor ons? Het zet iets in gang dat essentieel is voor het ontwikkelen van een christelijk karakter – het geeft ons een sterke, stabiele, zekere hoop.
Weet je, hoop moet beproefd worden door verdrukking om de echtheid ervan te laten zien en om sterk te worden. Let op de volgorde: verdrukking brengt volharding voort; volharding brengt beproefdheid (ervaring) voort; beproefdheid brengt hoop voort, een hoop die niet beschaamt.
Het resultaat van verdrukking
Ik wil je iets vertellen over volharding. Weet je wat het geheim is van volharding? Het is: volharden! Er is geen andere manier om volharding te leren dan door te volharden. Het is net als bij zwemmen. Je kunt in theorie alles weten over zwemmen, je kunt alle slagen en bewegingen kennen, en alles weten over ademhaling, maar uiteindelijk is de enige manier om te leren zwemmen: gaan zwemmen. En de enige manier om volharding te leren is: volharden.
Dus wanneer we verdrukking meemaken, moeten we deze belangrijke waarheden vasthouden: de aanvechting die we tegenkomen is voor ons bestwil. God staat toe dat we er doorheen gaan omdat het de enige manier is om ons te vormen, zodat we uiteindelijk die sterke, zekere, stralende, onwrikbare hoop bezitten. Verdrukking heeft volharding als resultaat.
Wat is het resultaat van volharding? Volharding geeft ondervinding. Iemand die verdrukking heeft meegemaakt en er als overwinnaar uit tevoorschijn is gekomen, heeft ervaring. Paulus zegt: Maar in dit alles zijn wij meer dan overwinnaars door Hem Die ons heeft liefgehad. (Romeinen 8:37)
Wat betekent het om ‘meer dan overwinnaars’ te zijn? Ik begrijp het als volgt: je komt met méér uit verdrukking tevoorschijn dan waarmee je erin ging. Als overwinnaar heb je niet alleen behouden wat van jou is, maar je hebt de zegepraal behaald. En precies zo is het, als we volharden in de verdrukking – we komen eruit te voorschijn met een beproefd karakter (de NKJV zegt in het Engels ‘proven character’).Beproefdheid is heel belangrijk, want hierdoor wordt onze hoop versterkt. We hadden al de hoop op de heerlijkheid van God vóór de beproefdheid kwam, maar als we er doorheen komen dan hebben we een compleet ander niveau van hoop. Deze beproefde en getoetste hoop beschaamt niet, maar maakt ons ontvankelijk voor de volheid van de liefde van God.Weet je, om de volheid van Gods liefde te kunnen ontvangen, moet je beproefdheid hebben. Je moet stabiliteit bezitten. Je vat moet sterk en groot genoeg zijn om al de liefde van God, die Hij in jou wil uitgieten, te kunnen bevatten.
De deur van hoop
Ik wil dit proces graag illustreren met een passage uit één van de profeten in het Oude Testament. In Hosea 2 vertelt God aan Israël hoe Hij met hen gaat handelen; Hij zegt dat Hij een tijd van verdrukking over hen zal brengen. Maar daarna zegt Hij dit: Ik zal haar daarvandaan haar wijngaarden geven, en het dal van Achor tot een deur van hoop. (Hosea 2:14a)
Het is belangrijk te weten dat het woord achor ‘probleem’ betekent. De Heer zegt dus: Ik zal Israël in moeilijkheden laten komen, maar in die problemen zal Ik werken, zodat ze worden tot een deur van hoop. Dit is een wonderbaarlijk Bijbels principe. Elke keer als God problemen in ons leven toestaat moeten we bedenken dat er altijd een uitweg is – er is een uitgang, en dat is de deur van hoop.
Acht slaan op wat de Bijbel zegt
Ik wil in het kort nog twee andere voorwaarden uitleggen die nodig zijn om deze sterke, zekere hoop die we bespreken, te kunnen oefenen. De eerste is dat we acht moeten slaan op de Schriften, op wat de Bijbel zegt.
Paulus stelt dit in Romeinen 15:4: Want alles wat eertijds geschreven is, is tot onze onderwijzing eerder geschreven, (Paulus spreekt over de Schriften; de hele Schrift is geschreven tot onze onderwijzing. Tot welk doel?) opdat wij in de weg van volharding en vertroosting door de Schriften de hoop zouden behouden.
We zijn er al op gewezen dat volharding essentieel is voor het beoefenen van deze soort hoop. Maar Paulus zegt dat we ook de vertroosting door de Schriften nodig hebben. Als je verdrukking meemaakt en je hebt het erg moeilijk, wend je dan naar de Schriften. Lees ze! Geloof ze! Ze zullen je bemoedigen, ze zullen je hoop versterken.
Ontzeg jezelf niet deze heerlijke, door God gegeven bron van hoop die je in de Bijbel vindt. Soms voel je er misschien niet voor om in de Bijbel te lezen, maar besluit dan om het gewoon toch te doen. Zeg tegen jezelf: ‘ik ga in de Bijbel lezen tot ik van God hoor, tot ik er iets uit haal dat mijn hoop versterkt en mij de genade geeft om door te zetten.’ Bedenk dat de Bijbel daarvoor geschreven is – om ons te onderwijzen – zodat we hoop zouden hebben.
Door de kracht van de Geest
Dit is de tweede voorwaarde. Hoop kan alleen in volheid tot ons komen door de bovennatuurlijke kracht van de Heilige Geest. Een stukje verder in het vijftiende hoofdstuk van Romeinen schrijft Paulus ons deze mooie woorden: De God nu van de hoop moge u vervullen met alle blijdschap en vrede in het geloven, (bedenk wat dat betekent: vervuld te zijn met alle blijdschap en vrede in het geloven. Wat is het resultaat? Hij vervolgt:) opdat u overvloedig bent in de hoop, door de kracht van de Heilige Geest. (Romeinen 15:13)
God wil ons vervullen met alle blijdschap en vrede, zodat we ‘overvloedig zijn in de hoop’. Dat betekent dat we niet alleen genoeg hoop hebben voor onszelf, maar ook kunnen uitdelen aan anderen. Als anderen terneergeslagen zijn, dan hebben we een woord van hoop, een woord ter bemoediging voor hen. Maar bedenk dat het door de kracht van de Heilige Geest is. We kunnen dit niet uit onszelf. De Heilige Geest is de enige tussenpersoon die deze overwinnende hoop in ons leven kan geven.
De God van de hoop
Ik wil onze serie over hoop graag afsluiten met deze mooie woorden waarmee Romeinen 15:13 begint: De God nu van de hoop moge u vervullen…
Merk op dat Hij de ‘God van de hoop’ is. Je kunt God niet kennen zonder hoop te hebben. Hij is de enige, ultieme bron van alle ware hoop. Moge de God van de hoop je vervullen. Dat is mijn oprechte gebed voor jou.
Laten we vandaag dit vers en de andere verzen van de proclamatie ‘God van de Hoop’ proclameren over ons leven.
Overweeg deze woorden. Overdenk ze. Als je in een moeilijke situatie zit of je maakt verdriet mee, denk er dan weer aan. Spreek ze uit, net zo lang tot ze volledig tot waarheid geworden zijn in je leven en je ervaring: