Als we tegemoet komen aan Gods eisen voor ons lichaam en onze ziel, dan is onze geest vrij om in de volledige gemeenschap met God te komen, een gemeenschap die nog mooier is dan de gemeenschap die de mens met God had vòòr de zondeval. Paulus zegt in 1 Korinthe 6:17: Hij die zich met de Heer verbindt één geest is met Hem.De implicatie is duidelijk. De verloste geest kan genieten van intieme, persoonlijke gemeenschap met God. Alleen de geest kan deze persoonlijke en intieme verbintenis met God ervaren - niet de ziel of het lichaam. Het is hoofdzakelijk door aanbidding dat onze geest deze eenwording met God kan beleven. In Johannes 4:23,24 zegt Jezus:Maar de tijd komt en is nu, dat de ware aanbidders de Vader zullen aanbidden in geest en waarheid; want de Vader zoekt wie Hem zo aanbidden.God is Geest en wie Hem aanbidden, moeten Hem aanbidden in geest en waarheid. Jezus maakte duidelijk dat echte aanbidding een activiteit van onze geest moet zijn. In veel kerken is tegenwoordig weinig begrip van het wezen van aanbidding, vaak omdat we niet het verschil zien tussen de ziel en de geest. Aanbidding is geen amusement, waarbij ons gevoel wordt aangesproken of ons verstand wordt geprikkeld. Amusement is iets voor in het theater, niet in de kerk. Aanbidding is ook niet hetzelfde als lofprijs. God prijzen doen we met onze ziel en dat is goed. Door onze lofprijs krijgen we toegang tot Gods aanwezigheid. Maar als we in die aanwezigheid komen, is het door aanbidding dat we geestelijke eenheid met Hem beleven. In staat zijn om God op deze manier te aanbidden is het doel van onze redding - eerst hier op aarde, en later in de hemel. Het is de hoogste en meest heilige activiteit waar een menselijk wezen toe in staat is. Aanbidding is echter alleen mogelijk als de ziel en het lichaam zich aan de geest onderwerpen en werken in harmonie met de geest. Zulke aanbidding is vaak te heilig voor woorden. Het wordt tot een intense en stille eenheid met God. |