We gaan door met het onderzoeken van de psalmen die gaan over de schepping, en komen vervolgens bij Psalm 98. Hoewel deze in veel opzichten lijkt op Psalm 96, is de taal nog levendiger, in het bijzonder die van de verzen 7-9:

Laat de zee bulderen met al wat ze bevat, de wereld juichen met wie haar bewoont. Laten de rivieren in de handen klappen, de bergen tezamen vrolijk zingen voor het aangezicht van de HEERE; want Hij komt om de aarde te oordelen. Hij zal de wereld oordelen in gerechtigheid en de volken op billijke wijze oordelen.

Altijd wanneer ik het begin van deze passage hardop lees of citeer, is het bijna alsof ik help voorbereidingen te treffen voor de verschijning van de Heer! Als ik lees dat God zegt: Laat de zee bulderen, kan ik in geloof hetzelfde zeggen. Alleen maar nadenken over dit concept lijkt niet veel effect te hebben. Maar als ik het uitspreek, is het bijna alsof ik de zee vrijzet om haar werk te doen. Op deze manier lees ik de Bijbel. Elke keer als ik bid, bestaat een groot gedeelte van mijn gebed uit het uitspreken van het Woord van God over een situatie. Ik proclameer wat God zelf heeft gezegd.

Kun je me hierin volgen? Het punt is dat als het geloof van God werkt door Zijn Woord heen, het niet uitmaakt of Hij het uitspreekt of wij. Daarom kunnen we deze psalm lezen in geloof, en de schepping vrijzetten voor de komst van de Heer.

Laat de zee bulderen met al wat ze bevat, de wereld juichen met wie haar bewoont. Laten de rivieren in de handen klappen… Psalm 98:7

Als we deze verzen uit Psalm 98 overdenken, ontstaat een belangrijke vraag: Is het soms zo dat de natuur enthousiaster is dan de Kerk, dan wij als gelovigen? Het is een vreemde gedachte dat de schepping op de één of andere manier begrijpt wat veel christenen niet begrijpen. De schepping zelf weet dat haar verlossing afhangt van onze verlossing… Daarom verlangt ze naar onze verlossing. De schepping maakt zich klaar om de Heer te verwelkomen als Hij terugkomt in heerlijkheid.

Gebed van de dag

Vader, als we lezen dat de schepping zich klaarmaakt om U te verwelkomen als U terugkomt in heerlijkheid, dan willen wij delen in dat enthousiasme. Laat het niet zo zijn dat we onze vreugde hierover kwijtraken.