De eerste keer dat we een belijdenis als die van gisteren uitspreken, krijgen we misschien het gevoel dat satan ons uitlacht. Maar we moeten het blijven uitspreken. Satan is een meester-verleider en hij gaat methodisch te werk, zonder tijd te verspillen. Hij zal net zo lang blijven proberen ons te verleiden tot zonde, totdat we echt niet meer reageren. Als we er niet meer op reageren, zal hij uiteindelijk opgeven. We kunnen bijvoorbeeld verleid worden op het gebied van wrok. Dan moeten we blijven uitspreken: ,,Deze boosheid is gekruisigd. Het heeft geen macht meer over mij en geen plaats meer in mij." De duivel zegt dan: ,,Dit klopt niet. Dat is alleen maar wat Derek Prince zegt, maar je hart weet beter..." Toch blijf je het uitspreken. Na een tijdje volhouden wordt de uitspraak zo'n deel van je leven, dat de duivel geen tijd meer zal verspillen door te blijven proberen je in verleiding te brengen. Een van de dingen die we moeten doen, is de muren van ons karakter opbouwen. De Bijbel zegt dat iemand die geen beheersing heeft over zijn geest, als een stad is zonder muren (zie Spreuken 25:28). In onze hedendaagse samenleving groeien veel mensen op die zijn als een verwoeste stad zonder muren.Vanwege disfunctionele gezinnen, afwezige ouders, buitenechtelijke seks, of drugs of andere slechte invloeden, krijgen ze niet de stabiliteit en karakterbouw mee die ze als mens nodig hebben. Iemand die diep in de drugs heeft gezeten, is in de eerste periode daarna absoluut als een stad zonder beschermende muren. Die muren bouwen we echter op door onze wil te trainen, door te leren onszelf te verloochenen en door ons de rechten toe te eigenen die voor ons verworven zijn aan het kruis. Dit proces van karakterbouw zien sommigen als een vreselijke ervaring, maar we realiseren ons dan niet hoeveel goed het ons zal doen. Uiteindelijk is ons karakter sterker geworden. Gaven zijn tijdelijk, maar karakter blijft - het gaat tot in de eeuwigheid met ons mee. God is veel meer geïnteresseerd in je karakter dan in je gaven. |