De belofte van mijn Vader

Als een gelovige de gave van de Heilige Geest ontvangt, is dat niet afhankelijk van zijn eigen goede werken of inspanningen. Het is alleen afhankelijk van het volmaakte werk van verzoening dat Jezus tot stand bracht. Het komt tot ons door geloof, niet door werken, opdat wij de belofte van de Geest zouden ontvangen door het geloof (Galaten 3:14).

Dit idee stemt overeen met de laatste woorden die Jezus tot zijn discipelen sprak, vlak voor zijn hemelvaart. En zie, Ik zend de belofte van mijn Vader op u; maar blijft u in de stad Jeruzalem, totdat u met kracht uit de hoogte bekleed zult worden (Lukas 24:49). Jezus sprak hier over de doop in de Heilige Geest, die de discipelen tijdens het pinksterfeest zouden ontvangen.

De term 'de belofte van mijn Vader' geeft ons prachtig inzicht in het denken van God en zijn bedoeling met de gave van de Heilige Geest. Iemand heeft eens voorzichtig geschat dat de Bijbel maar liefst zevenduizend afzonderlijke beloften van God aan zijn gelovige kinderen bevat. Van al deze duizenden beloften, heeft Jezus er eentje uitgehaald als een unieke belofte: de belofte van de Geest.

Paulus noemt dit 'de zegen van Abraham' (Galaten 3:14), en verbindt deze belofte dus met het ultieme doel van God toen Hij Abraham voor zichzelf uitkoos. Toen God Abraham riep uit Ur, zei Hij: Ik zal u zegenen... en u zult tot een zegen zijn... en in u zullen alle geslachten van de aardbodem gezegend worden (Genesis 12:2,3). En in het verloop van het verhaal bevestigt God dit doel vele malen: Ik zal u rijk zegenen... en in uw nageslacht zullen alle volken van de aarde gezegend worden (Genesis 22:17,18). Al deze beloften van God keken vooruit naar Paulus' woorden in Galaten 3:14: De belofte van de Geest. Jezus vergoot zijn bloed aan het kruis om deze zegen beschikbaar te maken, de zegen die werd beloofd aan het zaad van Abraham.