Nadat hij tegen God had opgestaan en uit de hemel was neergeworpen, werd de naam van Lucifer veranderd in satan. In plaats van de zoon van de dageraad (degene die licht brengt; dus degene die de dageraad aankondigt) , werd hij satan (de verzetter, de tegenstander, degene die Gods doelen en Gods volk tegenstreeft). Hij is een schoolvoorbeeld van het negatieve aspect van de universele waarheid dat wie zichzelf zal verhogen, vernederd zal worden (Mattheüs 23:12).
Laten we het positieve aspect van die waarheid eens onderzoeken. Het staat verwoord in de tweede helft van het vers: wie zichzelf zal vernederen, zal verhoogd worden (Mattheüs 23:12). In dit opzicht bestaat er de meest perfecte tegenstelling tussen Lucifer (die satan werd) en Jezus (die van nature de Zoon van God, God Zelf was en is). Satan strekte zich uit naar boven, maar gleed uit en viel; Jezus boog Zich neer en werd verhoogd.
Als we ons kunnen concentreren op die twee wezens, zien we de meest perfecte illustratie van deze waarheid. En die waarheid is van toepassing op elk gebied van ieder leven, in elke tijd en situatie. De weg omhoog leidt omlaag. In Filippenzen 2 spoort Paulus de gelovigen aan om zich te richten op het vooruitzicht van Christus:
Laat daarom die gezindheid in u zijn die ook in Christus Jezus was, Die, hoewel Hij in de gestalte van God was, het niet als roof beschouwd heeft aan God gelijk te zijn, maar Zichzelf ontledigd heeft door de gestalte van een slaaf aan te nemen en aan de mensen gelijk te worden. En in gedaante als een mens bevonden, heeft Hij Zichzelf vernederd en is gehoorzaam geworden, tot de dood, ja tot de kruisdood. Daarom heeft God Hem ook bovenmate verhoogd en Hem een Naam geschonken boven alle naam, opdat in de Naam van Jezus zich zou buigen elke knie van hen die in de hemel, en die op de aarde, en die onder de aarde zijn, en elke tong zou belijden dat Jezus Christus de Heere is, tot heerlijkheid van God de Vader (Filippenzen 2:5-11).
Paulus maakte de opmerking dat de houding van Christus lijnrecht het tegenovergestelde is van die van satan, die het gelijk zijn aan God wél als roof beschouwde. Satan strekte zich ernaar uit, greep ernaar, gleed uit en viel - onherroepelijk.
"And Can It Be", één van de grootste hymns van Charles Wesley, zegt: "Hij ontledigde Zichzelf van alles, behalve van liefde".
