In Psalm 89:35 staat: Ik zal mijn verbond niet ontheiligen en wat over mijn lippen is gekomen, niet veranderen.Het is heel belangrijk de waarheid te begrijpen, dat als God een verbond sluit, Hij dat nooit zal verbreken. Dat besef moet diep in ons wezen verankerd zijn. Juist vandaag, Goede Vrijdag, is een bijzondere dag om extra stil te staan bij het verbond dat God voor altijd sloot met Zijn volk. Jij en ik mogen daarbij horen door het bloed van Jezus. Wat een genade! Onze Bijbel bestaat uit twee verbonden: het oude en het nieuwe. De essentie van goddelijke openbaring is dus gelegen in verbond. Als God Zijn verbond zou breken, dan zouden wij geen hoop hebben. Het is mijn persoonlijke mening dat als God Zijn verbond met Israël zou breken, wij geen enkele reden hadden om te denken dat Hij Zijn verbond met de Kerk niet zou verbreken. Misschien zeg je: ,,Ja, maar Israël liet God in de steek." Dat is ongetwijfeld waar, maar als we eerlijk zijn; geldt dat ook niet voor ons, de Kerk? Door mijn beperkte denken ben ik niet in staat om Gods idee hierover volledig te vatten en te presenteren, maar wat ik wel zie, is dat Israël een verbond ontving en het verbrak - en datzelfde geldt misschien in nog wel hogere mate voor de Kerk. Wat zegt God tot ons over het herstel van Israël? Ik denk dat God tenminste vier dingen hierover zegt, die allemaal even helder, relevant en belangrijk zijn voor de Kerk van nu: Ten eerste: God zegt dat de Bijbel een waar, relevant en actueel boek is. Ten tweede: God zegt dat Hij Zijn verbond houdt. Ten derde: God zegt dat Hij soeverein is. Ten vierde: God zegt dat door de Israëlieten in hun eigen land te herstellen, Hij daarmee het decor bouwt voor de laatste scène van dit tijdperk. Iedere profetie die gaat over het einde van dit tijdperk wordt voorafgegaan door één belangrijke factor - de aanwezigheid van Israël als een soevereine natie binnen haar eigen grenzen. Gods verbondstrouw, zowel aan het oude als het nieuwe verbond, is eeuwig. |