Om de opdracht tot dankbaarheid goed te kunnen begrijpen, is het nodig om de achtergrond ervan te bestuderen. Het is namelijk een ernstige waarschuwing van de briefschrijver, die een parallel maakt met het Oude Testament, toen God tot zijn volk Israël sprak door Mozes heen: Let er dan op dat u Hem die spreekt, niet verwerpt. Want als zij niet zijn ontkomen die hem verwierpen die op aarde de woorden van God deed horen, veelmeer zullen wij niet ontkomen, als wij ons afwenden van Hem die vanuit de hemelen spreekt. Zijn stem bracht indertijd de aarde aan het wankelen. Nu echter heeft Hij openlijk betuigd: Nog eenmaal zal Ik niet alleen de aarde, maar ook de hemel doen beven. Dit "nog eenmaal" wijst op de verandering van de dingen die kunnen wankelen als van dingen die gemaakt zijn, opdat de dingen die onwankelbaar zijn, zouden blijven. (Hebreeën 12:25-27) Dankbaarheid is de enige juiste reactie op de voorrechten en voordelen die we in God ontvangen. We zijn niet afhankelijk van een wankel koninkrijk. We hebben een eeuwig koninkrijk, een onwankelbaar koninkrijk, het koninkrijk van God zelf, het koninkrijk dat gerechtigheid en vrede en blijdschap in de Heilige Geest inhoudt (Romeinen 14:17). Temidden van alles wat om ons heen schudt en wankelt - alle onrust, onzekerheid, verbijstering, verwarring, haat, verdeeldheid, oorlog en angst - hebben wij een onwankelbaar koninkrijk ontvangen. We hebben vrede, zekerheid en een doel. Wat is de juiste reactie? Maar één ding: dankbaarheid. Laten wij derhalve, omdat wij een onwankelbaar koninkrijk ontvangen, dankbaar zijn en hierdoor God vereren op een Hem welbehagelijke wijze met eerbied en ontzag. (Hebreeën 12:28) Laten we onze dank aan God uiten - laten we de genade vasthouden! | 
