Jakobus schreef het volgende over de inconsequente levensstijl en de uitspraken van religieuze mensen. Hij heeft het over de tong en zegt: Door haar loven wij God en de Vader, en door haar vervloeken wij de mensen, die naar de gelijkenis van God gemaakt zijn. Uit dezelfde mond komt zegen en vervloeking voort. Dit moet, mijn broeders, zo niet zijn. Laat soms een bron uit dezelfde opening zoet en bitter water opwellen? Kan ook, mijn broeders, een vijgenboom olijven voortbrengen, of een wijnstok vijgen? Evenmin kan een bron zout én zoet water voortbrengen. Jakobus combineert hier twee beelden. Het eerste is een boom. Een vijgenboom zal nooit andere vruchten dragen, zoals bijvoorbeeld olijven. De soort boom geeft aan welke vruchten zij zal dragen. In dit beeld is de boom het menselijk hart. De vruchten zijn de woorden die uit onze mond komen. In het tweede beeld gebruikt Jakobus een waterbron als beeld. Als er zout of brak water uitkomt, dan weet je hoe het met de bron gesteld is; die bevat dan ook zout of brak water. De twee bomen staan voor twee soorten naturen. Een boom die vruchten draagt die niet bij haar passen is verdorven; deze boom is de oude mens. Een goede boom is de nieuwe mens in Jezus Christus. De oude mens kan geen goede vruchten voortbrengen. Jezus heeft dit verschillende malen uitgelegd (bijvoorbeeld in Johannes 15:1-8). Uit die oude, vleselijke natuur zullen altijd vruchten voortkomen die passen bij haar aard. De bron staat voor iets geestelijks. Een zuivere bron is de Heilige Geest, en een bron die niet zuiver is, vertegenwoordigt een andere, onreine geest. Het is aan ons om ervoor te kiezen altijd de Heilige Geest van God onze bron te laten zijn. | 
