De omwisseling waar we ons deze week mee bezighouden, is die van de oude naar de nieuwe mens. De oude mens is met Christus gestorven aan het kruis, zodat in ruil daarvoor de nieuwe mens nu in ons kan leven. Dit thema zien we in het Nieuwe Testament voortdurend terugkomen, maar in veel gemeenten vandaag wordt het maar zo heel af en toe aangestipt. Het contrast tussen de oude mens die stierf aan het kruis, en de nieuwe mens die is opgestaan met Christus, wordt duidelijk aan de hand van Jezus' opstanding. De kruisiging van Jezus is een historische gebeurtenis die daadwerkelijk plaatsvond in de geschiedenis. Het is geweldig opbouwend voor je geloof als je hier even bij stilstaat. Het is echt gebeurd! Het is waar, of men er nu in gelooft of niet, en of we het nu weten of niet. Maar als we het weten en erin geloven, heeft het een onvoorstelbare invloed op ons leven. In Romeinen 6:6 stelt Paulus dat: ...onze oude mens met Hem gekruisigd is, opdat het lichaam van de zonde tenietgedaan zou worden en wij niet meer als slaaf de zonde zouden dienen. Het lichaam van de zonde is tenietgedaan, oftewel, is buiten werking gesteld. De slavernij die de zonde tot onze meester maakte, wordt beëindigd als we ons realiseren dat onze oude mens is gestorven en de nieuwe mens nu in ons leeft. Als we ons dit echter niet realiseren, het niet echt geloven en er niet naar handelen, dan is er geen volledige ontsnapping aan de slavernij. Het sterven van onze oude mens is de enige weg uit de gebondenheid aan de slavernij van de zonde. | 
