I.v.m. de kerstvakantie worden er tussen 24-12-2024 en 3-1-2025 geen bestellingen verstuurd. Bestel snel jouw items!

sluit
Shop Doneer

Een fundamentele beslissing

Leestijd: 2 min.
In de eerste vijf overdenkingen hebben we gezien dat het Nieuwe Testament een uitnodiging is om gemeenschap met God te beleven en dezelfde vriendschap en gemeenschap te beleven als die Jezus had met Zijn discipelen. Die gemeenschap wordt ook wel 'wandelen met God' genoemd, en we zagen dat hiervoor onze gedachten in lijn moeten komen met Zijn gedachten; we moeten het eens zijn met Hem als we met God willen wandelen. Dit lazen we in Amos 3:3:Gaan er twee tezamen, zonder dat zij het eens geworden zijn?
Het antwoord ligt eigenlijk al besloten in de vraag: ,,Nee, dat kunnen ze niet.'' Het begrip 'het eens zijn' kunnen we het best omschrijven als in harmonie zijn, één worden in wegen en gedachten. Als we met God willen wandelen, dan zullen we moeten leren onze wegen en gedachten af te stemmen op die van Hem. De Bijbel zegt namelijk onomwonden dat onze menselijke wegen en gedachten van nature heel anders zijn dan die van God. En omdat God zowel volmaakt is als onveranderlijk, zullen wij onze wegen en gedachten moeten veranderen. Dit vereist een fundamentele, allesoverheersende beslissing en houding van ons hart: ,,Heer, uw gedachten zijn hoger dan mijn gedachten, daarom onderwerp ik mij aan U en bekeer mij van mijn eigen gedachten en mijn eigen manieren van doen!''.
Wat ik zo heerlijk vind van Gods Woord is dat het ons niet alleen maar wijst op onze fouten, maar dat het ook de oplossing aanreikt en laat zien hoe we het altijd weer in orde kunnen maken. De uiteindelijke richting van Gods weg met ons is altijd positief, nooit negatief. Het negatieve komt alleen naar boven om ons te laten zien dat we het positieve nodig hebben. Bij die weg naar Gods herstel zullen we in de komende overdenkingen stil staan...
We keren daarvoor eerst nog even terug naar de eerste verzen van Jesaja 55:6-9: Zoekt de Here, terwijl Hij Zich laat vinden; roept Hem aan, terwijl Hij nabij is. (Merk op dat er een zekere urgentie ligt in deze zin. Hij is er nú... maak er gebruik van nu het nog kan...) De goddeloze verlate zijn weg en de ongerechtige man zijn gedachten. (Zie je dat ons grondprobleem niet ligt in ons handelen, maar dat het begint bij onze innerlijke wegen en gedachten? Het is een belangrijk principe dat ons gedrag altijd voortkomt uit onze gedachten; daarom is ons denken de plaats waar de strijd plaatsvindt.
En wat is de inzet van die strijd? Onze bekering - op velerlei gebied. Kijk maar:) ...en hij bekere zich tot de Here, dan zal Hij Zich over hem ontfermen; en tot onze God, want Hij vergeeft veelvuldig.Dank God voor deze heerlijke belofte; we beseffen vaak te weinig hoe groot de genade van onze hemelse Vader is.

Vader, help mij mijn denken te vernieuwen, omdat die bepalend zijn voor mijn woorden en de dingen die ik doe. Maar zelfs als ik verkeerde keuzes maak, mag ik mij steeds opnieuw tot U bekeren en dan vergeeft U mij steeds weer en ontfermt U zich over mij. Dank U wel voor die grote genade! Amen.