I.v.m. de kerstvakantie worden er tussen 24-12-2024 en 3-1-2025 geen bestellingen verstuurd. Bestel snel jouw items!

sluit
Shop Doneer

Een gebroken aarden vat

Leestijd: 3 min.
Thema: Ruimte maken voor Gods genade
Gisteren zagen we hoe de zelfingenomen Paulus op het punt kwam dat hij bereid was zichzelf tot een dienstknecht, een verbondsslaaf, te maken van mensen met wie hij vòòr zijn bekering niet eens op dezelfde stoep zou hebben willen lopen. Hij zou de zoom van zijn mantel hebben opgetild en zich van hen hebben weggedraaid. Maar nu zegt hij juist tegen deze mensen: ,,Wij zijn jullie slaven. We zijn hier om jullie te dienen en goed voor jullie te zijn.”
Uit 2 Korinthiërs 4:5-6 leren we drie stappen die Paulus op deze plaats van genade hadden gebracht:
1. Zelfverloochening (Wij prediken niet onszelf…).
2. Erkenning van de heerschappij van Jezus (maar Christus Jezus, de Heere).
3. Tot slaaf worden (en onszelf als uw dienstknechten).
Het erkennen van Jezus’ totale heerschappij in ons leven, brengt ons tot dienstbaarheid, het worden van een verbondsslaaf. Gods genade heeft ons zo diepgaand veranderd, dat we bereid zijn om alles te doen om mensen deze zelfde genade te laten ervaren.
Paulus gaat verder door te benadrukken dat deze wonderlijke genade van God altijd wordt bewaard in aarden vaten, zodat we altijd afhankelijk zullen blijven van die genade:
Maar wij hebben deze schat in aarden vaten, opdat de alles overtreffende kracht van God zou zijn en niet uit ons. Wij worden in alles verdrukt, maar niet in het nauw gebracht; wij zijn wel in twijfel, maar niet vertwijfeld; wij worden wel vervolgd, maar niet in de steek gelaten; wel neergeworpen, maar niet te gronde gericht. Wij dragen altijd het sterven van de Heere Jezus in het lichaam mee, opdat ook het leven van Jezus in ons lichaam openbaar zou worden. Want wij die leven, worden steeds aan de dood overgegeven om Jezus' wil, opdat ook het leven van Jezus openbaar zou worden in ons sterfelijk vlees. Zo is dan de dood werkzaam in ons, maar het leven in u. (2 Korinthiërs 4:7-12)
Die laatste korte zin maakt een heleboel duidelijk: Zo is dan de dood werkzaam in ons, maar het leven in u. We kunnen geen kanalen zijn van het leven en de genade van Christus, tenzij de dood in ons werkzaam is geworden - totdat we onszelf verloochenen, totdat we onze oude mens zien als gekruisigd aan het kruis met Christus, totdat we met Paulus kunnen zeggen: ,,Met Christus ben ik gekruisigd. Ik ben aan het einde van mijn eigen leven gekomen, en deel in de schaamtevolle dood van Jezus aan het kruis. Nu ben ik het niet meer die leeft.” Als we aan het einde zijn gekomen van ons eigen kunnen, onze eigen gerechtigheid, onze eigen kracht, dan zal het leven van God door ons heen gaan stromen naar anderen. Dan worden we kanalen van goddelijk, bovennatuurlijk leven en genade.
In de vele jaren dat ik al in de christelijke bediening sta, is het mijn ervaring dat de meest succesvolle momenten altijd komen als ik me het minst op mijn gemak voel, het meest onder druk sta, als ik dolgraag iets heel anders zou willen doen met mijn leven. Waarom? Omdat het altijd door de dood van onszelf is dat Jezus geopenbaard kan worden. Blijf dus altijd onthouden dat wij slechts een aarden vat zijn. Word niet boos als je onder druk staat, met problemen wordt geconfronteerd of door beproevingen heengaat. Deze dingen zullen gegarandeerd op je weg komen. Maar ze zijn een herinnering dat jij het niet bent die leeft, maar Jezus leeft in jou. Je hebt deze schat in een aarden vat, een kwetsbaar omhulsel. Maar Gods kracht is volmaakt geworden, juist in jouw zwakheid en kwetsbaarheid. Het is allemaal zo ontworpen dat je meer en meer zult leren steunen op Gods genade.

Heer, dank U dat ik een kwetsbaar, aarden vat ben, dat gebroken wordt om ruimte te geven aan Uw leven om door mij heen te stromen. Maak mij hiertoe bereid Heer Jezus, zodat ik een kanaal ben van Uw bovennatuurlijke, Goddelijke leven en genade! Amen.