I.v.m. de kerstvakantie worden er tussen 24-12-2024 en 3-1-2025 geen bestellingen verstuurd. Bestel snel jouw items!

sluit
Shop Doneer

Een goede vorm van ellende

Leestijd: 3 min.
We hebben gezien dat Gods mensen degenen zijn die zich moeten buigen. Zo is het altijd geweest. Deze waarheid vind je door de hele Bijbel heen, steeds opnieuw. Hij staat bijvoorbeeld duidelijk verwoord in de eerste brief van Petrus: Want nu is het de tijd dat het oordeel begint bij het huis van God... (1 Petrus 4:17). Het oordeel begint eerst bij ons, de Gemeente. Petrus wist precies wat hij bedoelde, toen hij het had over het huis van God. Waar worden de goddeloze en de zondaar gevonden? Het antwoord op deze vraag is even helder als verontrustend: in de Gemeente.
Er staat een verhaal in Ezechiël 9, waarin God zes mannen met wapens door de stad stuurt, om oordeel te brengen over Zijn volk. Waar zei Hij dat ze moesten beginnen? ,,Begin vanuit Mijn heiligdom..." (Ezechiël 9:6). Zo zal het vandaag ook gaan, wanneer Gods oordeel komt. Het oordeel komt op Zijn volk, en allereerst op de leiders. Dat principe verandert nooit.
Merk op dat onze verantwoordelijkheid begint met een moeilijke taak: we moeten ons in ootmoed buigen. Hoe doe je dat? In ieder geval niet door te zeggen: ,,God, buig mij..." Dat is geen Bijbels gebed. God zegt: ,,Jij moet jezelf buigen. Vraag Mij niet om dat voor je te doen." Hij kan je vernederen, als je daarom vraagt - maar alleen jij kunt besluiten je voor Hem te buigen. Die ootmoed, die nederigheid, is iets wat komt van binnenuit. Dat wordt niet opgedrongen van buitenaf.
Zoals we eerder zagen, verootmoedigde Achab zich door te vasten. In Psalm 35:13 zegt David: ,,ik verootmoedigde mij met vasten..." (NBG). Met andere woorden: ,,Ik onderwierp het ego in mij, dat voortdurend zegt: 'Ik wil...' en 'Ik vind...', 'Ik zal...'. Jezus zei: ,,Als iemand achter Mij wil komen, [wat is dan de eerste stap? Kijk maar:] dan moet hij zichzelf verloochenen, zijn kruis dagelijks opnemen en Mij volgen." (Lukas 9:23).
,,Hij moet zichzelf verloochenen..." Vasten is het verloochenen van je oude ik. Het is je eigen, vleselijke verlangens negeren en tegen je oude 'ik' zeggen: ,,Nee, er is iets belangrijker dan jij. Wacht jij maar even. Jij komt pas aan de beurt als het mij uitkomt. Nu ben ik eerst bezig mijn geest te richten op God."
Het is goed om een manier te kennen om je te verootmoedigen. Ik kan je uit ervaring zeggen dat vasten er echt voor kan zorgen dat je je niet veel meer voelt dan een worm. Maar dat is juist goed, want in contrast met onze oneindig grote God, die de oneindig grote sterren van de hemel schiep met de adem van zijn mond (zie Psalm 33:6) zijn we ook wormen! Ik hoorde ooit een vriend van mij prediken uit Jesaja 41, inclusief vers 14: ,,Wees niet bevreesd, wormpje Jakob...". Hij zei: ,,God kan de worm nemen en hem maken tot een scherpe dorsslede, om de bergen te dorsen (zie Jesaja 41:15). Maar dan moet de worm wel eerst beseffen dat hij een worm is.''
Wanneer je aan het vasten bent en je voelt je weinig meer dan een worm, zeg dan: ,,Prijs de Heer, ik realiseer me nu wat ik ben: een worm!" Vasten maakt dat ik me ellendig voel, maar het is een goede vorm van je ellendig voelen. Op die manier moeten we ons allemaal af en toe ellendig voelen. Het is dat arrogante, strevende, zelfgenoegzame ego van ons dat God in de weg staat. Het moet zich verootmoedigen. ,,Ik verootmoedigde mij", zegt David in Psalm 35:13, ,,...met vasten". Hij onderdrukte zijn ziel; hij wees hem zijn plaats - hij stond zijn ziel niet toe om Gods koninkrijk aan te vechten.

Vader, ik ben onder de indruk van Uw grootheid, en wil in mijn wezen ook geen enkele ruimte laten voor mijn zelfgenoegzame ego dat voortdurend de neiging heeft zich te verheffen boven U... Heer, ik zal mijn eigen 'ik' totaal verloochenen en achter U aan gaan Heer Jezus. Ik ben Uw discipel! Amen.