Een kruik vol tranen

Mijn omzwerving hebt Gij te boek gesteld, doe mijn tranen in uw kruik; zijn zij niet in uw boek? (Psalm 56:9 NBG)Dit is de roep van een wanhopig mens, van iemand die weet wat het is om rond te zwerven, om een vluchteling, een banneling te zijn. Iemand die weet hoe het is om heel veel tranen te huilen.Toch ervaart hij troost, ondanks zijn tranen en ballingschap. Hij is zich ervan bewust dat Gods oog op hem rust, dat God alles opmerkt wat hem overkomt, dat er van alles wat hij doormaakt ter wille van de zaak van het recht, aantekeningen worden gemaakt in Gods boek.David zegt zelfs: ,,God, doe mijn tranen in Uw kruik.’’ Waarom zou iemand willen dat zijn tranen bij God bewaard blijven? Weet je, op een dag zullen die tranen er voor jou heel anders uitzien dan nu. Nu doen ze je nog denken aan lijden en aan de vraag wat er toch mis is gegaan…Maar in dit leven zien wij alleen de achterkant van het tapijt. We zien kleuren die niet bij elkaar passen en patronen die onduidelijk zijn. Bedenk dat we in de eeuwigheid de voorkant zullen zien! De dingen die we niet snapten en waarbij we ons afvroegen of God echt wel wist waar Hij mee bezig was, zullen een prachtig patroon vormen, dat ons eeuwige vreugde zal geven.Dus als je lijden meemaakt ter wille van de zaak van het recht, misschien zelfs bittere tranen huilt, keer je dan niet van God af. Geef de hoop niet op, maar doe net als de psalmist. Roep het uit tot God: ‘doe mijn tranen in uw kruik’.