Voor de Joden was de belangrijkste dag in het jaar de Grote Verzoendag, ook wel bekend als Yom Kippur. Dit was de enige dag in het jaar dat de hogepriester het Heilige der heiligen mocht betreden. Daarbij nam hij het bloed mee van de offers, dat de zonden van Israël voor dat jaar bedekte. Hij moet dan een deel van het bloed van de jonge stier nemen en met zijn vinger op het verzoendeksel sprenkelen, aan de kant naar het oosten toe. En vóór het verzoendeksel moet hij zeven keer met zijn vinger van dat bloed sprenkelen (Leviticus 16:14). Alleen het offerbloed kon de zonden van Gods volk bedekken, en het moest dan in de aanwezigheid van de Almachtige gebracht worden, in het Heilige der Heilige. Merk ook op dat het bloed maar liefst zeven keer gesprenkeld moest worden. Dat is natuurlijk niet toevallig, want in de Bijbel staat het getal zeven voor het werk van de Heilige Geest. Zeven is ook het getal van volmaaktheid en compleetheid. Het hogepriesterlijk voorschrift werd op volmaakte wijze vervuld in de manier waarop Jezus' bloed vloeide. Ook Zijn bloed werd precies op zeven verschillende manieren vergoten voordat het offer volmaakt was. Morgen zullen we deze zevenvoudige sprenkeling van Jezus' bloed nader bekijken. Voor vandaag verheugen we ons over het feit dat we in Jezus een hogepriester hebben, wiens offer volmaakt was. Door Hem is er vergeving van al onze zonden en mogen wij het Heilige van God binnengaan. Laten we hier ook vaak gebruik van maken en tijd nemen om in Gods tegenwoordigheid te zijn, wetend dat we in Christus rein zijn - verzoend met God. | 
