Dienen is een bekwaamheid die we moeten aanleren. Je krijgt het niet zomaar in de schoot geworpen en de meeste mensen hebben het zeker niet van nature. Bedienden in een restaurant zijn letterlijk geroepen om te dienen, maar moeten daar wel in worden getraind. Een vriend van mij was zo'n echte kelner. Op een dag legde hij me uit wat er allemaal nodig is voor echte, goede bediening. Door zijn verhaal realiseerde ik me dat dienstbaarheid niet vanzelf komt; het is een bekwaamheid die we moeten leren. We moeten anderen bestuderen om erachter te komen wat een positieve reactie teweeg zal brengen en wat niet. We moeten anderen bestuderen om ze uit te dagen tot liefde en goede daden, niet het tegenovergestelde. Dienen vereist oefening, training en discipline. Om te dienen heb je bovendien de juiste omgeving nodig. Nadat hij schreef: En laten wij op elkaar acht geven om elkaar aan te vuren tot liefde en goede werken (Hebreeën 10:24), vervolgde de schrijver met: Laten wij de onderlinge bijeenkomst niet verzuimen, zoals het bij sommigen de gewoonte is, maar elkaar opwekken en dat zoveel te meer als u de grote dag ziet naderen (vers 25). We moeten leren dienen in de juiste omgeving, die wordt beschreven met de woorden 'onderlinge bijeenkomst'. Dat betekent hechte, toegewijde, regelmatige gemeenschap. Direct in het volgende vers wordt het rampzalige alternatief beschreven: Want als wij willens en wetens zondigen, nadat wij de kennis van de waarheid ontvangen hebben, blijft er geen slachtoffer voor de zonden meer over, maar slechts een verschrikkelijke verwachting van oordeel en verzengend vuur. (vers 26) De implicatie is dat als we niet in de juiste omgeving blijven - dus als we geen hechte, toegewijde en regelmatige gemeenschap hebben - we terug zullen vallen in zonde. De enige veilige weg is om in gemeenschap te blijven, acht te slaan op andere mensen en te leren om hen met vreugde te dienen. | 
