Doe jij al mee met onze cursus: 'Leven in Gods aanwezigheid? Schrijf je nu in!

sluit
Shop Doneer

God houdt zelf het initiatief

Leestijd: 3 min.
De afgelopen dagen hebben we in voorbeelden uit de Bijbel gezien hoe het bovennatuurlijke geloof uitgedrukt werd door een gesproken woord. Dit geloof van God Zelf hoeft niet alleen werkzaam te zijn door een gespro­ken woord. Het was door ditzelfde bovennatuurlijke soort geloof dat Jezus op het stormachtige Meer van Galilea kon wandelen (zie Matth. 14:25-33). In dat geval hoefde Hij niet te spreken; Hij liep gewoon over het water. Petrus begon het voorbeeld van Jezus te volgen en hetzelfde soort geloof in praktijk te brengen. Dit stelde hem in staat om precies hetzelfde te doen als wat Jezus deed. Maar toen Hij naar de golven ging kijken in plaats van naar Jezus, verliet zijn geloof hem en begon hij te zinken! Jezus' commentaar is heel verhelderend: "Kleingelovige, waarom hebt u getwijfeld?" (Matth. 14:31). Jezus gaf Petrus geen standje omdat hij over het water wilde lopen. Hij vermaande hem omdat hij halverwege zijn geloof verloor. Don Basham, die verschillende boeken schreef over de kracht van de Heilige Geest, wees erop dat in ieder mensenhart een Goddelijk verlangen is geplant om uit te stappen in bovennatuurlijk geloof en op een hoger niveau te wandelen dan onze eigen mogelijkheden. Omdat God Zelf deze drang naar 'lopen-op-het-water' in ons gelegd heeft, maakt Hij ons er geen verwijten over. Integendeel! Hij is bereid ons het geloof te geven dat hiervoor nodig is. Dit bovennatuurlijke soort geloof wordt altijd in een specifieke situatie gegeven, voor een specifieke nood. Het blijft onder Gods rechtstreekse leiding. Dat moet ook zo blijven, want het is Gods eigen geloof. Hij geeft het of weerhoudt het, zoals Hij dat Zelf wil. Het maakt deel uit van alle andere bovennatuurlijke gaven, waarvan Paulus zegt: "Al deze dingen echter werkt één en dezelfde Geest, die aan ieder afzonderlijk uitdeelt zoals Hij wil" (1 Korinthiërs 12:11). Let op dat laatste zinnetje: zoals Hij wil. God bepaalt Zelf wanneer en aan wie Hij elk van deze gaven zal geven. Het initiatief ligt bij God, niet bij de mens. God heeft al het geloof, maar Hij geeft het niet allemaal aan ons. In een bepaalde situatie waarin we geloof nodig hebben op een hoger niveau dan het onze, geeft God ons een 'mosterd-zaadje' uit Zijn eigen hele voorraad. Als deze speciale nood gelenigd is, moeten we weer opnieuw ons eigen geloof in praktijk brengen. Ook Jezus liet het initiatief zorgvuldig in handen van Zijn Vader. Hij vervloekte niet iedere vijgenboom die geen vrucht droeg. Hij bracht niet iedere storm tot bedaren. Hij wekte niet iedere dode op uit het graf. Hij wandelde niet altijd over het water. In Johannes 5:19 zei Hij: "De Zoon kan niets van Zichzelf doen, als Hij dat niet de Vader ziet doen, want al wat Deze doet, dat doet ook de Zoon op dezelfde wijze.". En opnieuw, in Johan­nes 14:10: "De woorden die Ik tot u spreek, spreek Ik niet uit Mijzelf, maar de Vader die in Mij blijft, die doet de werken." Het initiatief lag steeds bij de Vader. We moeten leren in onze houding naar de Vader even eerbiedig en voorzichtig te zijn als Jezus was. De gave van geloof is niet aan ons om te bevelen. Ze is niet bedoeld om onze persoonlijke grillen of ambities te bevre­digen. Deze gave wordt ter beschikking gesteld naar Gods keuze, om datgene te verwezenlijken wat in Gods eigen eeuwige plan ligt.

Vader, net als Petrus die op het water stapte wil ik uitstappen in geloof. Dank U wel dat U dat verlangen in mijn hart legt. Ik leg het initiatief echter zorgvuldig in Uw handen. Vader, ik wil slechts een kanaal zijn om Uw eeuwige plan te volbrengen.