Het belangrijkste is te weten dat je behouden bent

In 1 Johannes 5:13 staat: Dit alles schrijf ik u omdat u moet weten dat u eeuwig leven hebt, u die gelooft in de naam van de ​Zoon van God.

Mevrouw H. kwam al enige weken regelmatig bij ons thuis om pianoles te geven. Wij wisten alleen dat ze een achtenswaardige, voorbeeldig levende vrouw was. Ze vertelde ons dat ze een actief aandeel had in de zendingscommissie van de kerk.

Op een dag hoorden we dat Mevrouw H. plotseling ernstig ziek was geworden. Ik voelde het als mijn plicht om haar in het ziekenhuis te bezoeken. Pas toen ik uitlegde dat ik prediker was, zei de verpleegster me dat ik haar vijf minuten kon bezoeken - geen moment langer.

Zonder verder gepraat zei ik tegen Mevrouw H. dat ze weleens op de drempel van de eeuwigheid zou kunnen staan. Ik vroeg haar of ze de zekerheid had dat haar zonden vergeven zijn en of ze klaar was om de Heer te ontmoeten. Ze antwoordde dat ze dat niet wist.

Ik vertelde haar toen heel duidelijk en eenvoudig de fundamentele feiten van het Evangelie:

1. Christus werd door God de Vader aan de doodstraf overgeleverd om onze zonden.

2. Christus werd begraven.

3. God wekte Hem op de derde dag op uit de dood.

4. Wij ontvangen gerechtigheid van God door deze feiten te geloven.

5. God vraagt een duidelijk, persoonlijk geloofsantwoord van ieder mens dat verlangt gered te worden.

Ik vroeg haar of ze dit geloofsantwoord wilde geven, en ze zei dat ze dat wilde. Ik sprak hardop een kort gebed uit en herhaalde de basisfeiten van het Evangelie, en ik deed een beroep op Gods belofte van behoud. Mevr. H. zei me elke zin na. Toen vroeg ik haar of ze nu geloofde dat ze behouden was, en ze zei :‘Ja’.

Vanaf het ogenblik dat ik met Mevr. H. over haar ziel begon te spreken, had ik minder dan vier minuten nodig gehad om haar het Evangelie uit te leggen en haar te leiden tot een beslissende ervaring en zekerheid van haar redding. Als direct gevolg van het verkrijgen van vrede in haar hart, herstelde Mevrouw H. op hoogst onverwachte wijze van haar lichamelijke ziekte en werd ze spoedig uit het ziekenhuis ontslagen. Een paar weken later hervatte Mevrouw H. weer haar pianolessen. Toen ze met de les klaar was, vroeg ik: ‘Ik begrijp dat u vele jarenlang trouw iedere week uw kerk bezocht hebt en dat u zelfs actief hebt deelgenomen aan het kerkelijk leven. Toch was u er helemaal niet klaar voor om te sterven en God te ontmoeten. Vindt u het goed als ik u vraag: ,,Over welke onderwerpen spreekt uw voorganger iedere zondag?’’

Ze antwoordde: ‘Meestal spreekt hij over het leven als christen en het groeien in de genade.’

‘Maar,’ antwoordde ik, ‘het had totaal geen zin om tegen u te preken over het leiden van het leven als christen of het groeien in de genade, want u was nog nooit opnieuw geboren en dus was het voor u volkomen onmogelijk om uw leven als christen te leiden of te groeien in de genade. Het is immers onmogelijk om een baby te laten opgroeien nog voordat hij ooit geboren is.’

Jezus zegt in Johannes 3:3: Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: Als iemand niet opnieuw geboren wordt, kan hij het ​Koninkrijk van God​ niet zien.

‘Ja,’ antwoordde zij, ‘Ik realiseer mij nu dat dat waar is. Ik ga er met mijn voorganger over praten.’ Toen ik Mevr. H. de volgende week weer zag, vroeg ik: ‘En, hebt u met uw prediker gesproken?’ Ze antwoordde: ‘Ja, dat heb ik.’

‘En waarover heeft hij afgelopen zondag gepreekt?’ vroeg ik.

‘Hij preekte erover dat het belangrijkste is dat je weet dat je behouden bent.’

Oh, als die woorden toch iedereen die een kerk bezoekt op het hart konden worden gedrukt!

‘Het belangrijkste is te weten dat je gered bent!’