Sommige mensen worstelen met angst, depressie, eenzaamheid, of zonden als bijvoorbeeld lust, jaloezie of boosheid. Een pastoraal werker kan ons met dit soort problemen een eind op weg helpen, maar uiteindelijk ligt de oplossing toch in onze eigen handen - het kruis. Als we overweldigd worden door dit soort gevoelens, moeten we ons identificeren met Jezus die in ons woont. In de bevrijdingsbediening zijn er vaak twee demonen die de poort bewaken en de deur openen voor andere demonen die hun invloed willen uitoefenen in ons leven. Deze poortwachters heten zelfmedelijden en bitterheid. Zelfmedelijden is een bijzonder krachtig gereedschap in de handen van satan. Ook bitterheid of wrok kan niemand zich veroorloven. Op zeker moment moeten we meedogenloos zijn naar onszelf. Het kruis is op zichzelf een extreem meedogenloos martelwerktuig - er is niets aan het kruis wat gemakkelijk, aantrekkelijk of prettig is. Maar we danken God ervoor, omdat het kruis ook de ontsnappingsroute is; het kruis is Gods voorziening in elke nood. De meeste mensen hebben een 'gewoontezonde', een zonde waar we zo aan gewend zijn, dat we zijn gaan denken dat het gewoon een deel is van onszelf - dat het hoort bij wie we zijn. Daardoor vinden we het zelfs moeilijk deze zonde te haten, omdat het dan lijkt alsof we onszelf haten. Het is interessant dat mijn gewoonte-zonde ook die van mijn vader was. Kinderen erven een heleboel van hun ouders, en bepaalde gedragspatronen staan al vast voordat we geboren worden. Ik zie bepaald gedrag in mezelf dat direct afkomstig is van mijn vaders gedrag. We moeten de Heilige Geest vragen om ons de wortel, de aard van onze problemen te laten zien. Noem ze bij hun juiste naam (waarschijnlijk zijn het geen fraaie dingen) zoals bijvoorbeeld lust, liegen, trots of zelfgerichtheid. Daarna zeggen we: ,,In Jezus is dit allemaal gekruisigd, en ik nagel het aan het kruis. Ik sta niet toe dat ________ mij overheerst. Ik ben er vrij van door het kruis." |