Van de werking van het bloed gaan we de komende dagen naar het thema 'rechtvaardiging'*. Dit is een nogal stoffige theologische term, waarvan de betekenis vaak niet helemaal duidelijk is. Laten we, voordat ik de betekenis ervan geef, eerst het woord 'rechtvaardig' zelf bestuderen. Rechtvaardigheid is het centrale thema van de Romeinenbrief. Om deze brief kun je niet heen, als je 'rechtvaardigheid' wilt bestuderen. Vele eeuwen voor de brief geschreven werd, stelde Job al de vraag: Hoe kan een mens rechtvaardig worden voor God? (Job 25:4). En eeuwen later zei Jezus: Zalig zijn zij die hongeren en dorsten naar de gerechtigheid, want zij zullen verzadigd worden (Mattheüs 5:6). We kunnen honger en dorst hebben naar genezing, of naar welvaart, zonder verzadigd te worden. Maar als we honger en dorst krijgen naar gerechtigheid, dan belooft Jezus hier dat we werkelijk verzadigd zullen worden. In Romeinen 5:9 staat: Veel meer dan zullen wij, nu wij gerechtvaardigd* zijn door Zijn bloed, door Hem behouden worden van de toorn. We zien nu dus twee termen: 'gerechtigheid' en 'rechtvaardigheid', maar het is goed om te weten dat zowel het Hebreeuws als het Grieks slechts één woord kent dat vertaald wordt met 'rechtvaardigheid' of 'gerechtigheid'. In het Hebreeuws is dat 'tsadaq' en in het Grieks 'dikaio'. Deze woorden voor 'rechtvaardigheid' omvatten zowel het gerechtvaardigd worden in legale termen (dus in de context van de wet rechtvaardig bevonden worden), alsook rechtvaardigheid in termen van karakter en gedrag. Gerechtigheid of gerechtvaardigd* worden betekent dus hetzelfde. (*In het Engels luidt het woord 'gerechtvaardigd' justified - en hieruit heeft Derek Prince de woordspeling gehaald: just-as-if-I'd never sinned - alsof ik nooit gezondigd had, red.) | 
