Hosea: Op de derde dag zal Hij ons doen opstaan

Uit de teksten die we de afgelopen dagen bekeken, zien we dat het thema van de opstanding als een rode draad door het hele Oude Testament heen loopt. De bijzonderheden van deze openbaring worden steeds duidelijker, totdat ons in Daniël wordt verteld dat de opstanding nauw zal samenvallen met de periode van de grote verdrukking. Deze zal in twee fasen verlopen, één voor de rechtvaardigen en één voor de goddelozen. Voordat wij onze studie van Oudtestamentische profetieën afsluiten, moeten we nog één heel belangrijk ding vaststellen:

In 1 Korinthiërs 15:4 zegt Paulus, dat Christus ...opgewekt is op de derde dag, overeenkomstig de Schriften. Niet alleen was de opstanding van Christus voorzegd, er was zelfs ook voorzegd dat Hij op de derde dag uit de doden zou opstaan! Waar in het Oude Testament kunnen we deze specifieke profetie vinden?

Hosea 6:1-3 geeft hierop antwoord: Kom, laten wij terugkeren naar de HEERE, want Hij heeft verscheurd, maar Hij zal ons genezen; Hij heeft geslagen, maar Hij zal ons verbinden. Na twee dagen zal Hij ons levend maken, op de derde dag zal Hij ons doen opstaan en zullen wij voor Zijn aangezicht leven. Dan zullen wij kennen, wij zullen ernaar jagen de HEERE te kennen! Zijn verschijning staat vast als de dageraad. Ja, Hij komt naar ons toe als de regen, als late regen, die het land natmaakt.

Deze profetie begint met een belofte van vergeving en genezing voor degenen die in berouw en geloof tot de Heer terugkeren. In het tweede vers komt de duidelijke voorzegging van de opstanding op de derde dag: Op de derde dag zal Hij ons doen opstaan en zullen wij voor Zijn aangezicht leven. Deze belofte wordt gegeven in het meervoud. Dat betekent dat de belofte niet alleen betrekking heeft op de opstanding van Christus zelf, maar ook van allen die gehoorzamen aan de oproep in het voorafgaande vers om in berouw en geloof tot God terug te keren.

Om de volle consequenties van deze profetie te begrijpen moeten we naar de complete openbaring van het Evangelie gaan, zoals God die in het Nieuwe Testament door Paulus aan de Gemeente heeft gegeven.

In Romeinen 6:6 zegt Paulus: dat onze oude mens met Hem gekruisigd is. En in Galaten 2:20: Ik ben met Christus gekruisigd...

Deze en andere soortgelijke passages laten zien dat in het verzoeningswerk voor de zonde van de mens, Christus zich heel bewust één maakte met de zondaar. Hij nam de schuld van de zondaar op zich. Hij maakte zich één met de verdorven en gevallen natuur van de zondaar. Hij stierf de dood van de zondaar en onderging daarmee de straf van de zondaar.