Jezus zei: Ik ben de weg, de waarheid en het leven (Johannes 14:6). We citeren deze tekst vaak, zeker als het gaat om evangelisatie. Toch denken we er vaak niet dieper over na wat de volle betekenis is van deze tekst. Het feit dat Jezus 'de weg' is, betekent niets als die weg geen bestemming heeft. Een weg is niet een doel in zichzelf, maar moet een bestemming hebben. Toen Jezus dus zei: Ik ben de weg, impliceerde hij dat Hij ons ergens naartoe zou brengen. Waarheen? Dat legde Hij meteen uit: Niemand komt tot de Vader dan door Mij (vers 6). Met andere woorden: ,,Ik ben de weg tot de Vader. Ik ben de openbaring van de Vader. Als je mij hebt gezien, dan heb je de Vader gezien" (vers 7-9). En bij zijn komst heeft hij door het Evangelie vrede verkondigd aan u die veraf was, en aan hen die dichtbij waren. Want door Hem hebben wij beiden door één Geest de toegang tot de Vader (Efeze 2:17,18). We zagen al eerder dat bij dit proces alledrie de personen van de Godheid betrokken zijn. Door de Zoon, door middel van de Geest, tot de Vader. De Vader is dus de bestemming. Je hebt dus niets aan deze bijbeltekst als je de Vader weglaat. Het ultieme doel is de Vader te openbaren en ons daardoor bij Hem te brengen. Als we deze openbaring niet pakken, dan missen we het hele doel waar Jezus voor kwam. Want ook Christus heeft eenmaal voor de zonden geleden, Hij die rechtvaardig was, voor onrechtvaardigen, opdat Hij ons tot God zou brengen (1 Petrus 3:18). Waarom stierf Jezus? Zodat onze zonden zouden worden vergeven? Jazeker, maar dat was slechts het eerste stadium. Het uiteindelijke doel was: opdat Hij ons tot God de Vader zou brengen en ons met Hem verzoenen. | 
