Shop Doneer

Jezus droeg al jouw afwijzing!

Leestijd: 3 min.
Jesaja 5:3 schetst een profetisch beeld van het kruis, dat zevenhonderd jaar voordat het plaatsvond werd opgetekend: Hij was veracht en van mensen verlaten, een man van smarten en vertrouwd met ziekte, ja als iemand voor wie men het gelaat verbergt, hij was veracht en wij hebben hem niet geacht. De lijdende dienstknecht werd van mensen verlaten. Johannes zegt: Hij kwam tot het zijne en de zijnen hebben Hem niet aangenomen (Joh. 1:1). Zijn eigen broeders, de kinderen van zijn moeder, verwierpen Hem. We zien dit ook in Psalm 69, de messiaanse psalm die we in het vorige hoofdstuk al lazen: Ik ben een vreemde geworden voor mijn broeders, een onbekende voor de zonen van mijn moeder (Psalm 69:9).
Zie je dat er wordt gesproken over 'de zonen van mijn moeder' en niet over 'de zonen van mijn vader'? Veel Messiaanse profetieën spreken over de moeder van de Messias, maar niet over de vader. De bevruchting en de geboorte van de Messias waren dan ook uniek. Ieder van ons die deze specifieke vorm van afwijzing heeft ervaren, moet zich realiseren dat Jezus zelf dit ook heeft meegemaakt. Zijn eigen familie en zijn eigen mensen wezen Hem af. Slechts een kleine groep van drie vrouwen bleef tot het einde naast Hem staan. Maar dat was niet de slotscène. Afgewezen worden door mensen was pijnlijk, maar om afgewezen te worden door zijn Hemelse Vader, dat was de ultieme vorm van afwijzing. Matt. 27:45-47 geeft een beschrijving van Jezus' laatste momenten aan het kruis: En van het zesde uur af kwam er duisternis over het gehele land tot het negende uur. Omstreeks het negende uur riep Jezus met luider stem, zeggende: Eli, Eli, lama sabachtani? Dat is: Mijn God, mijn God, waarom hebt Gij Mij verlaten? En sommige van de omstanders, dit horende, zeiden: Hij roept Elia. (Omdat ze de taal niet kenden, dachten ze dat Eli de naam Elia was.) En terstond liep een van hen toe en nam een spons, drenkte die met zure wijn, stak ze op een riet en gaf Hem te drinken. (vers 48)
Toen Jezus aan het kruis hing, werd Hem tweemaal iets te drinken voorgehouden. Markus 15:23 zegt dat Hij wijn, met mirre gemengd, aangeboden kreeg, maar dat Hij dat weigerde. Mirre was in die tijd een pijnstiller die tot op zekere hoogte zijn lijden had kunnen verzachten. Blijkbaar had Hij zijn hart erop gezet om de foltering zonder verdoving te doorstaan. Vervolgens, in zijn laatste minuten, wordt Jezus zure wijn of azijn aangeboden, die bitter was. Dit kan bedoeld zijn om te voorkomen dat Hij zijn bewustzijn verloor. Door deze zure wijn te accepteren, dronk Jezus symbolisch de bittere beker van afwijzing tot de laatste druppel toe leeg. Geen menselijk wezen heeft ooit zulke totale afwijzing ervaren als die Jezus heeft ervaren aan het kruis. Maar de anderen zeiden: Stil, laat ons zien of Elia komt om Hem te redden. Jezus riep wederom met luider stem en gaf de geest (vers 49-50). Voor de eerste keer sinds het bestaan van de wereld bad de Zoon van God zonder dat er antwoord kwam van de Vader. Waarom? Omdat Christus met onze zondigheid tot zonde werd gemaakt, en God Hem moest behandelen zoals Hij altijd met zonde omgaat. God moest Hem afwijzen - weigeren Hem te aanvaarden - en daarom stierf Hij niet aan de kruisiging, maar aan een gebroken hart. Dit deed Hij uit liefde voor jou en mij - om onze afwijzing voor altijd teniet te doen!


Heer Jezus, wat is het toch een immens, onbegrijpelijk offer dat U voor mij bracht! Dank U Heer, dat U zich vereenzelvigde met mijn zonde, waardoor U zelfs werd afgewezen door de Vader, om op die manier mij te identificeren met Uw rechtvaardigheid en ik daarom door de Vader volledig ben aanvaard! Amen.