Voor onze laatste twee voorbeelden kijken we eerst naar het boek van Joël en daarna naar Nehemia. Ik noemde al eerder dat Joël de profeet is van de latere uitstorting, de late regen, oftewel het grote herstel. Zo eiste Joël ook de medewerking van Gods volk. Drie keer riep de profeet op tot bidden en vasten. Als eerste zei Joël: ,,Kondig een vastentijd af, roep een bijzondere samenkomst bijeen" (Joël 1:14). Daarna verklaarde hij: ,,Ook nu echter, spreekt de HEERE, bekeer u tot Mij met heel uw hart, namelijk met vasten, met geween en met rouwklacht" (Joël 2:12). Als laatste zei hij: ,,Blaas de bazuin, kondig een vastentijd af, roep een bijzondere samenkomst bijeen. Verzamel het volk, heilig de gemeente, breng de oudsten bijeen..." (Joël 2:15-16).
Het zou volstrekt onlogisch zijn als Joël ons eerst het beeld schetste van de uitstorting, maar vervolgens verouderde methoden zou voorschrijven. Dat zou absurd zijn. Joël liet ons zien wat God gaat doen, en hij liet ons zien hoe we moeten samenwerken met God. Wat Gods mensen kunnen doen, is Hem zoeken met gebed en vasten, om ons hart en niet onze kleren te scheuren (Zie Joël 2:13), en om een bijzondere samenkomst bijeen te roepen.
Ik wil je laten zien dat de leiders van Gods volk een speciale verantwoordelijkheid hebben. Als je een leider bent in de kerk, op welke manier dan ook - predikant of oudste - heb jij ook die verantwoordelijkheid. Die verantwoordelijkheid gaat samen met de positie. Jij moet aan Gods mensen het voorbeeld geven. In Joël 2:32 vinden we deze woorden: ,,Het zal geschieden..." God heeft ons Zijn plan getoond in Joël, net zoals Hij Zijn plan aan Daniël toonde door het schrijven van Jeremia. De verantwoordelijkheid die op Daniël lag, namelijk om 'het zal geschieden' door te geven aan ieder die zoekende was naar Gods plan, die verantwoordelijkheid rust nu op jou en mij. Dit is Gods manier van werken; Hij gebruikt jou en mij - menselijke dragers van Zijn heilsboodschap - om de boodschap van uitredding door te geven!
Nehemia
Een laatste belangrijke figuur in het herstelproces van Israël is Nehemia. Wat deed Nehemia toen hij hoorde over de situatie van de afgebroken muur en de verbrande poorten van de stad van Jeruzalem? Het gebeurde, toen ik deze woorden hoorde, dat ik ging zitten en begon te huilen. Ik bedreef enkele dagen rouw, terwijl ik voor het aangezicht van de God van de hemel vastte en bad. (Nehemia 1:4) We gaan voor nu niet verder in op het hele verhaal van Nehemia, maar ik wil simpelweg zijn belijdenis over de plaats van vasten en bidden in het proces van herstel laten eruit lichten.
God rekent op ons om herstel tot stand te brengen
Ezechiël 36 is het grote 'herstelhoofdstuk' voor Israël, en het wordt vandaag de dag voor onze ogen vervuld. Kijk eens wat God zegt als Hij deze belofte doet: Opnieuw zal Ik hierom door het huis van Israël gevraagd worden om dit voor hen te doen. Ik zal hen even talrijk aan mensen maken als aan schapen. (Ezechiël 36:37). Hij heeft dus beloofd dat Hij het zal doen. Toch zegt Hij daarbij: ,,Ik zal het niet volledig tot stand brengen voordat zij het Mij gevraagd hebben in gebed."
Hetzelfde gaat op voor de uitstorting van de Heilige Geest. God heeft ons genoeg laten zien om te weten dat Hij Zich bezighoudt met de uitstorting. Maar om het vervuld te zien worden, moeten we meewerken. (Ik dank God dat er wereldwijd zoveel van Zijn heiligen echt meewerken met Zijn plannen en doelen). We moeten gaan erkennen dat onze rol belangrijk is. We zijn van vitaal belang. God rekent op ons. Je praat misschien wel over je geloof in God, en dat is allemaal geweldig en waar. Maar stop eens voor een moment en denk na over het geloof dat God heeft in jou... Die gedachte maakt je nederig. Hij rekent op jou en mij, dat we met het oog op een tijd als deze gaan leven als zout en licht!