Het Nieuwe Testament vertelt ons niet wat er in Jezus omging toen Hij aan het kruis hing, maar het Oude Testament wel. We gaan terug naar psalm 69: De smaad heeft mij het hart gebroken, en ik ben verzwakt. Ik wachtte op een teken van medelijden, maar tevergeefs, op troosters, maar ik vond hen niet. Ja, zij gaven mij gif tot spijze en lieten mij in mijn dorst azijn drinken. (Psalm 69:21-22) Een gewone kruisiging zou niet zo'n snelle dood hebben veroorzaakt. Dit wordt trouwens bevestigd in het Nieuwe Testament: Jozef van Arimatea, een aanzienlijk lid van de Raad, die ook zelf het Koninkrijk Gods verwachtte; en hij waagde het naar Pilatus te gaan en het lichaam van Jezus te vragen. En het bevreemdde Pilatus, dat Hij reeds gestorven zou zijn, en Hij ontbood de hoofdman en vroeg hem of Hij reeds lang gestorven was. En toen hij het van de hoofdman vernomen had, schonk hij het lichaam aan Jozef. (Markus 15:43-45, vet gedrukte door de schrijver aangebracht) Normaal gesproken zou Jezus dus niet zo snel gestorven zijn. De twee dieven moesten gedood worden door de soldaten. We mogen dus uit Psalm 69 plus het verslag van het Nieuwe Testament afleiden dat Jezus niet stierf aan de kruisiging, hoewel dit Hem uiteindelijk zou hebben gedood, maar aan een gebroken hart. Het is belangrijk dit te beseffen. Wat brak zijn hart? Afwijzing door zijn Vader - de ultieme afwijzing... Hij doorstond dit zodat wij de Vaders acceptatie konden ontvangen. We keren terug naar Matt. 27:50-51: Jezus riep wederom met luider stem en gaf de geest. En zie, het voorhangsel van de tempel scheurde van boven tot beneden in tweeën. Het voorhangsel van de tempel, die de heilige God afgescheiden hield van de zondige mens, werd in tweeën gescheurd. Dit was als een proclamatie: De mens kan nu aanvaard worden! Jij en ik kunnen door Jezus' offer Gods aanvaarding ontvangen. Bovendien, het scheurde stuk van boven naar beneden, zodat niemand ooit zou kunnen verzinnen dat een mens het heeft gedaan. God deed het. Het gescheurde voorhangsel is de uitnodiging van de Vader aan jou en mij en aan ieder die in Jezus gelooft: ,,Kom binnen, je bent welkom! Mijn Zoon heeft jouw afwijzing ondergaan zodat Ik jou Mijn acceptatie kan geven.'' Gezegend zij de God en Vader van onze Here Jezus Christus, die ons met allerlei geestelijke zegen in de hemelse gewesten gezegend heeft in Christus. Hij heeft ons immers in Hem uitverkoren vóór de grondlegging der wereld... (Ef. 1:3-4) Zie je dat deze eerste, maar ook de uiteindelijke keuze, niet de onze is, maar die van God? Beeld jezelf niet in dat jij bent gered omdat jij daarvoor koos! Je bent gered omdat God jou heeft gekozen en omdat jij op die keuze hebt gereageerd. Misschien verander jij weleens van gedachten, maar God niet. ..opdat wij heilig en onberispelijk zouden zijn voor zijn aangezicht.(vers 4) Wat een heerlijke gedachte! Als mijn redding niet gebaseerd zou zijn geweest op Gods keuze, dan zou ik nooit het vertrouwen hebben gehad dat ik heilig en onberispelijk voor zijn aangezicht mag staan. Het is echter Gods keuze, niet de onze. Vaak wordt de verkeerde nadruk gelegd in de manier waarop het evangelie tegenwoordig wordt gebracht. Daarbij hangt alles af van wat wij doen. Het is waar dat we moeten kiezen, maar we zouden nooit een keuze hebben, als God ons niet in de eerste plaats had uitgekozen. Je zult ontdekken dat je als christen veel zekerder wordt, als je jouw relatie met God niet baseert op wat je doet, maar op wat God heeft gedaan. God is zoveel betrouwbaarder dan jij en ik! | 
