In de loop der jaren heb ik heel wat mensen ontmoet met een basishouding hadden dat ze recht hebben op van alles, en die eigenlijk zeiden: "Dit werk is voor mij te onbelangrijk om aandacht aan te geven. Geef mij maar een gewichtiger taak, dan zal ik je eens laten zien wat ik waard ben!" Wat mij betreft zal ik zo'n baan nooit aan die persoon geven, omdat dit tegengesteld is aan de principes van de Bijbel. Jezus zei: "Beproef hem in de kleinste dingen. Degene die trouw is in de kleine dingen, kun je ook vertrouwen voor de grote dingen" (zie Lukas 16:10) We zien dus dat uitmuntendheid iets is wat binnen het bereik ligt van iedereen die gelooft en oprecht is - en die bereid is tot een nederige houding. Opnieuw kijkend naar onze tekst in 2 Petrus 1:5 lezen we: ...(voeg) aan de deugd kennis (toe). De bouwsteen die volgt op deugd (uitmuntendheid) is kennis. Ik wees er al op dat het geen wetenschappelijke kennis is die we nodig hebben, hoewel die zeker bruikbaar en nuttig kan zijn. Het is in de eerste plaats door het kennen van God - Zijn Woord en Zijn wil - dat je op een doeltreffende en geslaagde manier christen kunt zijn. Daarna bekeken we enkele voorbeelden van onwetendheid waar de apostelen voortdurend mee te worstelen hadden, en die nog steeds bestaan in de huidige kerk. We zagen toen vijf voorbeelden van terreinen van onwetendheid. In de eerste plaats dient iedere christen het geheimenis van Gods plan voor Israël te begrijpen. Iedere christen moet weten dat we als Kerk uit de heidenen (niet-Joden) niet helemaal onafhankelijk zijn van Israël. Gods doelen kunnen niet volledig in vervulling gaan totdat de volheid (het volle aantal) van de heidenen is binnengegaan. En zo zal heel Israël zalig worden (Romeinen 11:25-26). Ten tweede, we moeten niet onwetend zijn van de verschillende waarschuwingen aan de Kerk, ontleend aan de ervaringen van Israël onderweg van Egypte naar het land Kanaän. Bedenk dat een hele generatie is omgekomen in de woestijn, vanwege hun ongeloof. Paulus maakt duidelijk dat dit een waarschuwing voor ons is. Vervolgens wijst Paulus op nog twee gebieden van onwetendheid binnen de Kerk: dat van de geestelijke gaven en dat van Gods plan voor de gelovigen die overleden zijn. Wat is de uiteindelijke bestemming van die gelovigen? Veel christenen denken dat de hemel het doel is - maar dat is niet zo. De hemel is een gezegende, wonderbare plaats. Maar het doel is de opstanding. Paulus zegt: ...om hoe dan ook te komen (niet 'in de hemel', maar) tot de opstanding van de doden (Filippenzen 3:11). Ook op dit terrein hebben christenen vaak weinig kennis. Tenslotte hebben we nog een laatste gebied van onwetendheid besproken - dat van Gods maat van de tijd: ... dat één dag bij de Heere is als duizend jaar en duizend jaar als één dag (2 Petrus 3:8). Voor God is de tijd anders dan voor ons, en het is belangrijk dat we die waarheid kennen. | 
