Mag ik de suggestie doen dat wat we afgelopen dagen hebben gelezen, een eindtijdprobleem is? Het boek Esther is hiervan een prachtige illustratie. Koning Ahasveros had een vrouw, Vasti. Hij hield een banket voor al zijn ministers, kapiteins en raadslieden, en het hoogtepunt zou zijn dat hij zijn koningin zou voorstellen in al haar schoonheid. Dus hij zond zijn kamerheren om de koningin te gaan roepen, maar ze liet melden: ,,Sorry, ik heb geen tijd. Ik heb zelf een feestje gaande en kan niet komen.’’ Wat een accuraat beeld zie ik hierin van de Kerk! De helft van de tijd, als de Heer ons roept om in Zijn aanwezigheid te verschijnen, zijn we net met ons eigen feestje bezig… ,,Sorry Heer, we kunnen nu even niet antwoorden op uw initiatief en uw plannen.’’ Vasti verloor haar kroon. Ze werd gedegradeerd. En Ahasveros zocht een vrouw die het initiatief aan hem zou laten.
Ik geloof werkelijk dat ook dit een beeld is van de Kerk vandaag… God is op zoek naar een nieuwe Kerk, die is als Esther. En toch, het is interessant om te zien hoe geweldig uitgebalanceerd de Bijbel is… Want de prachtige, dienstbare Esther kwam ook op een moment dat zij zelf het initiatief nam. Weet je het nog? Ze was volgens Gods plan aan het hof van de koning geplaatst voor een specifieke tijd en moest haar mond opendoen, ‘nu het moment daar is’ (in sommige Engelse vertalingen staat hier: ‘for such a time as this…’) om uitkomst en redding te brengen voor een volk dat in grote nood verkeerde.
En wie weet of jij niet juist voor een tijd als deze tot deze koninklijke waardigheid gekomen bent. (zie Esther 4:14)
Zo’n Esther-kerk, die haar mond opendoet zodat er redding komt voor een volk dat ‘juist in een tijd als deze’ redding nodig heeft, daar is Jezus naar op zoek. Maar weet je nog hoe het verhaal ging? Esther was al dertig dagen niet bij de Koning geroepen. Haar volk stond op het punt te worden uitgeroeid en ze zei: ,,Je weet dat de wet voorschrijft dat ik ter dood gebracht wordt, tenzij de koning zijn gouden scepter uitstrekt… Toch zal ik naar binnen gaan.’’ Dus zij nam hier het initiatief. Maar dat deed ze in een andere houding dan Vasti. En toen de koning haar zag, strekte hij zijn scepter en willigde haar verzoek in.
