O God, U bent mijn God! U zoek ik vroeg in de morgen; mijn ziel dorst naar U, mijn lichaam verlangt naar U in een land, dor en dorstig, zonder water. Zo heb ik U in het heiligdom aanschouwd, Uw macht en heerlijkheid gezien… Wanneer ik aan U denk op mijn bed, over U peins in nachtwaken… (Psalm 63:2-3, 7)
Het is heel belangrijk je eigen, persoonlijke openbaring van God te hebben. Je kunt niet alleen bouwen op wat iemand anders je heeft verteld, op wat je hebt gelezen in een boek, of op wat je in de kerk hebt gehoord.
Al die dingen kunnen heel goed zijn, maar het is niet voldoende. Er moet een tijd komen dat jij zelf God hebt gezien, dat je Hem uit de eerste hand hebt leren kennen. Het is belangrijk dat je zo’n openbaring van God hebt gehad, dat niets anders in je leven ooit nog echte voldoening en vervulling kan geven dan alleen God Zelf.
David heeft zo’n openbaring gehad. Hij zei: ‘Zo heb ik U in het heiligdom aanschouwd. Ik heb Uw macht en Uw heerlijkheid gezien, en nu ben ik in een dor en dorstig land, maar mijn ziel verlangt meer naar U dan naar water. Zelfs als ik ’s nachts in bed lig, denk ik na over U. U vervult mijn hart en mijn verstand, mijn voorstellingsvermogen, mijn verlangen. De hele dag door ben ik gericht op U, mijn God’.
Er bestaat geen andere bron van waarachtige voldoening. Mijn ziel vindt op geen enkele andere manier rust. Ik heb U gezien en ontmoet op een manier die ik nooit zal kunnen vergeten, en die de koers van mijn leven heeft bepaald. Die ontmoeting bepaalt mijn houding, mijn doen en laten, de keuzes die ik maak en de manier waarop ik wandel.
Zo zou het voor ons allemaal moeten zijn.