Vandaag gaan we naar het boek Openbaring, naar het concept van de opstandingen. Één opstanding heeft al plaatsgevonden: de opstanding van Jezus. Er blijven er nog twee over. De opstanding van ware gelovigen en dan, daarop volgend, de opstanding van de overige doden.
De andere doden kwamen niet tot leven voordat de duizend jaar voorbij waren. Dit (de opstanding van degenen die opstaan aan het begin van de duizend jaar)
is de eerste opstanding. Gelukkig en heilig zijn zij die deelhebben aan de eerste opstanding. (Openbaring 20:5-6)
Paulus spreekt in zijn brief aan de Filippenzen over het doel om deel uit te maken van deze eerste opstanding: de opstanding 'uit' de doden. Deze opstanding omvat dus niet alle doden, maar betreft de ware gelovigen uit de doden. Wil jij één van deze mensen zijn? Gezegend en heilig? De Bijbel geeft een aantal prachtige beelden van de opstanding, maar ik denk dat de meest fantastische wel die is in 1 Thessalonicenzen. Paulus geeft hier een openbaring, iets wat op bovennatuurlijke wijze, door de Geest van God, aan hem bekend is gemaakt. Paulus zegt:
Wij zeggen u met een woord van de Heer: wij, die in leven blijven tot de komst van de Heer, (het Griekse woord dat hier wordt gebruikt is 'parousia', het standaard woord dat gebruikt wordt voor de komst van de Heer) zullen de doden in geen geval voorgaan. (Thessalonicenzen 4:15)
Degenen die in leven zijn bij de komst van de Heer zullen de doden niet voorgaan in de opstanding, of in het ontmoeten van de Heer; de opstanding vindt plaats tegelijkertijd met de terugkomst van de Heer. Het is de Heer zelf, en alleen Hij, die de opstanding tot stand kan brengen.
Nu komen we bij deze dramatische woorden. Ik wil opnieuw benadrukken dat dit geen anticlimax zal zijn:
Want de Heere Zelf zal met een geroep, met de stem van een aartsengel en met een bazuin van God neerdalen uit de hemel. En de doden die in Christus zijn, zullen eerst opstaan. Daarna zullen wij, de levenden die overgebleven zijn, samen met hen opgenomen worden in de wolken, naar een ontmoeting met de Heere in de lucht. En zo zullen wij altijd bij de Heere zijn. Zo dan, troost elkaar met deze woorden.
(1 Thessalonicenzen 4:16-18)
Het woord 'troost' komt van hetzelfde woord als waar het woord 'parakleet' vandaan komt, wat één van de titels van de Heilige Geest is. Het heeft eigenlijk twee betekenissen. Troost omschrijft het niet volledig. Het dekt één van de betekenissen, maar niet allebei. Het betekent 'opvrolijken', maar ook 'aansporen'. Als mensen verdrietig en neerslachtig zijn, dan vrolijk je ze op. Maar als ze lui zijn en teruggegleden, dan spoor je ze aan. Het zijn beide bedieningen van de Heilige Geest. De Bijbel zegt met deze openbaring duidelijk dat we elkaar moeten opvrolijken en aansporen. Ben je wel eens echt opgevrolijkt of aangespoord toen je deze boodschap hoorde in jouw kerk? In de meeste gevallen dat ik deze vraag stelde, was er niemand die reageerde. Ik denk dat dit laat zien dat er in de kerk van Jezus Christus een enorm gebrek is aan kennis over onze toekomst. Deze geweldige waarheid over de opstanding is een grote aanmoediging voor ons leven als christen. |
