Gisteren keken we naar het werk van de 'lasteraar', en hoe wij ervoor moeten waken om hem niet te helpen bij zijn werk.
Ik heb me wel eens voorgesteld hoe Lucifer - toen hij helemaal in het begin tegen God opstond - ongeveer het volgende tegen de anderen heeft gezegd: (op cynische toon) ,,Zeg engelen, jullie begrijpen zeker wel dat de Heer jullie niet echt waardeert... Jullie hebben geweldige capaciteiten, maar ik geloof dat jullie veel meer kunnen dan jullie nu wordt toevertrouwd. Als jullie mij zouden volgen, dan zou ik ervoor zorgen dat jullie volledige potentieel tot ontwikkeling komt. Wat zouden jullie ervan vinden om jullie eigen koninkrijk op te bouwen? Waarom zouden we deze God dienen? Ik geloof dat ik net zo'n goede god zou kunnen zijn als de God die we nu dienen...''
Het verbazingwekkende is dat klaarblijkelijk, in het volle licht van de hemelse heerlijkheid, in een volmaakt universum dat nog nooit bezoedeld was door zonde, Lucifers tactiek slaagde! Ik huiver als ik me dat realiseer, want als satans tactiek in de hemel slaagde - waar van zonde nog nooit was gehoord, en waar God in het volle licht van Zijn heerlijkheid aanwezig was, hoeveel effectiever zullen satans tactieken dan werken hier op aarde? Ze hebben helaas in de praktijk inmiddels al duizenden jaren bewezen inderdaad nog veel effectiever te werken...
We moeten goed begrijpen hoe satan werkt, want hij werkt nog precies hetzelfde als toen hij uit de hemel werd gezet. Openbaring 12:4 zegt ons dat Lucifers hoogmoed een opstand ontketende waarin eenderde van de engelen zich keerde tegen hun Schepper. Zij gingen vanaf dat moment satan volgen in plaats van Hem.
Bedenk je eens wat een enorme autoriteit God had gedelegeerd aan Lucifer... Hij gaf hem gezag over eenderde van de geschapen engelen. Toen Lucifer viel in rebellie, werd eenderde van dat deel van Gods Koninkrijk samen met hem onherroepelijk weggevaagd. Met de term 'onherroepelijk' bedoel ik dat ik niet geloof dat er voor gevallen engelen een weg terug is; eenmaal gevallen, is er voor hen geen hoop op herstel.
Dit is een ontnuchterende gedachte. Voor die mensen onder ons die staan in leiderschap - hoe klein jouw gebied van leiderschap misschien ook is - we zouden onszelf volgens mij voortdurend moeten herinneren aan het feit dat onze zonde of ons gebrek aan loyaliteit onherroepelijke effecten kan hebben op hen aan wie we leiding geven. En zij die onder leiding staan, moeten ook zelf onderzoeken welk leiderschap zij volgen. Het is ronduit gevaarlijk om je te onderwerpen aan iemand die zelf aan niemand onderworpen is. Ik geloof dat dit soort onderwerping - blind en onvoorwaardelijk - vrijwel altijd eindigt in een ramp. In een parallel Bijbelgedeelte dat velen wel kennen, staat de naam Lucifer expliciet genoemd...
Hoe zijt gij uit de hemel gevallen, gij morgenster, zoon van de dageraad; hoe zijt gij ter aarde geveld, overweldiger der volken! (Jesaja 14:12)
Profetie in de Schrift laat ons niet alleen de uiterlijke handelingen zien, maar ook de innerlijke motivatie, de essentiële, innerlijke feiten. In Jesaja zien we de motivatie die Lucifer aanzette tot rebellie: hoogmoed. Ik sta verbaasd dat God de hele tijd al wist wat er in Lucifers hart leefde, en hem er desondanks mee weg liet komen. Je mag zelf misschien denken dat je ermee wegkomt, maar God weet wat je doet. Zelfs al laat God je er maandenlang mee wegkomen, of misschien zelfs jarenlang. Op een dag zul je ontdekken dat God het al die tijd al wist. Laten we radicaal besluiten alleen Hem te dienen! Hij heeft ons verlost van de 'overweldiger der volken'!
