We hebben in de afgelopen periode alle zes verdedigingswapens behandeld die Paulus in Efeziërs 6:14-17 opnoemt. We zagen dat, met uitzondering van het zwaard, al deze wapens essentieel zijn voor onze verdediging en bescherming. Zelfs het zwaard reikt niet verder dan de lengte van de arm van de persoon die het hanteert. Niets in deze lijst van wapens stelt ons in staat om actief met satans bolwerken af te rekenen, zoals Paulus in 2 Korinthiërs 10:4-5 beschrijft:
De wapens van onze strijd zijn immers niet vleselijk, maar krachtig door God, tot afbraak van bolwerken. Want wij breken valse redeneringen af en elke hoogte die zich verheft tegen de kennis van God, en wij nemen elke gedachte gevangen om die te brengen tot de gehoorzaamheid aan Christus…
Paulus heeft het hier over onze opdracht om satans bolwerken omver te halen. In de komende dagen schakelen we van de verdediging over op de aanval. We zullen aanvalswapens bespreken die ons in staat stellen de bolwerken van satan aan te vallen en neer te halen. Het is belangrijk om in te zien dat aanvallen belangrijk is! Historisch is bewezen dat geen enkel leger ooit een oorlog heeft gewonnen door louter verdediging. Aan het begin van de negentiende eeuw vroeg iemand aan een bekende Franse generaal: ,,Welk leger wint er in een oorlog?'' De generaal antwoordde: ,,Het leger dat oprukt.'' Dat is misschien iets te simpel voorgesteld, maar het is in ieder geval waar dat niemand ooit een oorlog zal winnen door zich terug te trekken, of zelfs maar door stil te blijven staan. Zolang satan de kerk in een defensieve houding kan houden, zal zijn koninkrijk nooit omver geworpen worden. Daarom hebben we de absolute plicht om uit onze defensieve houding van zelfverdediging te komen en tot de aanval over te gaan.
Toen Jezus Zijn plan met de Gemeente voor het eerst onthulde, wilde Hij dat ze een offensieve houding had tegenover de bolwerken van satan. De eerste keer dat het woord gemeente in het Nieuwe Testament genoemd wordt, is in Mattheüs 16:18. Jezus spreekt hier tot Petrus en zegt:
En Ik zeg u ook dat u Petrus bent, en op deze petra zal Ik Mijn gemeente bouwen, en de poorten van de hel zullen haar niet overweldigen.
In een andere vertaling staat: ‘alle poorten van de hel zullen daar niet sterk genoeg voor zijn.’ Het woord voor hel in het Grieks van het Nieuwe Testament is hades. De grondbetekenis van het woord hades is ‘onzichtbaar’. De hades of hel, is dus de onzichtbare wereld van satans koninkrijk.
Jezus schetst Zijn Kerk als een gemeente die hoofdzakelijk bezig is met twee activiteiten: bouwen en vechten. Deze twee moeten altijd hand in hand gaan. Het is niet goed om te vechten als we niet bouwen. Aan de andere kant kunnen we niet bouwen als we niet vechten. We moeten dus altijd denken in termen van gemeentebouw en het bevechten van satans strijdkrachten.
