Gisteren zagen we: één van de bekende problemen van onze oude natuur is onze koppigheid. We zijn vastbesloten over wat er moet gebeuren en we weten zeker dat dit is wat God wil, en al is het het laatste wat ik doe, ik doe het! Nou, als dat je houding is, dan wordt het misschien ook echt wel het laatste wat je doet… Zo’n houding is niet goed en brengt je niet in de wil van God. Sterker nog, je zou Hem wel eens tegenover je kunnen krijgen. Abraham zei niet: God, nu moet U eens goed luisteren, Lot en ik blijven bij elkaar, want we zijn samen op weg gegaan. Samen uit, samen thuis! Dus nu moet U ook blijven. Nee, Abraham boog voor Gods wil, en in dit verhaal betekende dit tevens dat hij ook ‘boog’ voor de keuze van Lot – en het beste wat voor ogen was, losliet en weggaf!
Die prachtige houding van Abraham doet me denken aan een prediking die ik ooit deed over de vrucht van de Geest, waarin ik het had over de vrucht van zachtmoedigheid. Terwijl ik daarover sprak, werd ik zelf diep geraakt door het onderwerp. God maakte me duidelijk dat zachtmoedigheid niet zwak is. Zachtmoedigheid is een teken van kracht. Alleen een sterk iemand heeft het vermogen om zachtmoedig te zijn. Abraham was zo iemand. Bedenk dat Lot de jongere persoon was. In die tijd en cultuur, had Abraham met het grootste gemak kunnen zeggen: ,,Oké, we gaan uit elkaar en ik kies.’’ Maar dat deed hij niet. Hij zei: ,,Lot, kies jij!’’
Deze houding staat lijnrecht tegenover de houding van onze oude mens, die niet geleid wordt door Gods Geest, maar door zijn vlees. Paulus waarschuwt hiervoor in zijn brief aan de Galaten en sluit dan het hoofdstuk af met de vrucht van de Geest, die voortdurend in ons groeit, en waar we de zachtmoedige houding van Abraham heel concreet in terugvinden: De vrucht van de Geest is echter: liefde, blijdschap, vrede, geduld, vriendelijkheid, goedheid, geloof, zachtmoedigheid, zelfbeheersing. (Galaten 5:22)
Weet je wat ik denk? Abraham had het volste vertrouwen dat God de keuze van Lot zou gebruiken om Zijn goddelijke wil uit te werken. Ben jij bereid om zulke risico’s te nemen? Om je recht en je gelijk los te laten en te zeggen: ,,Heer, ik laat het los. En als hij dan krijgt wat ik had moeten krijgen, dan is dat tussen U en hem.’’ Ik geloof dat als je die houding aanneemt, niemand ooit iets zal krijgen wat jou toekomt. Herinner je je de woorden van Johannes de Doper? ,,Een mens kan niets ontvangen tenzij het hem van boven gegeven wordt…’’ Dat geloof ik echt. Voor mijzelf ben ik op het punt aangeland dat als mensen dingen willen grijpen en een gevecht willen aangaan, dan ben ik weg. Want alles wat God echt voor mij bestemd heeft, kan toch niemand van me afpakken, tenzij ikzelf een foute keuze maak.
