Shop Doneer

Aanbidding: een houding

Leestijd: 1 min.
Tot nu toe hebben we gezien dat dankzegging en lofprijs onze natuurlijke, vanzelfsprekende reacties zijn op Gods godheid en Zijn grootheid. De psalmen bestuderend, zagen we bovendien dat dankzegging en lofprijs in de eerste plaats mondelinge uitingen zijn. We spreken ze uit, we zingen ze, of soms roepen we ze zelfs uit of breken uit in gejuich.
Bij aanbidding is dat anders. Slechts weinig mensen realiseren zich dat aanbidding niet in de eerste plaats een uiting is met onze stem, maar een houding van ons hele wezen. Zoals ik aan het begin van onze studie naar dankzegging, lofprijs en aanbidding al genoemd heb, ik geloof dat aanbidding de hoogste activiteit is waar de menselijke geest toe in staat is. Aanbidding gaat niet alleen meer over Gods goedheid en grootheid, maar door aanbidding erkennen we Gods heiligheid.
Bij aanbidding is ons hele wezen - dus ook ons lichaam - betrokken, niet alleen onze stem. Dit geldt ook al voor sommige uitingen van lofprijs, maar des te meer voor aanbidding. Voor zover ik heb kunnen nagaan, beschrijft ieder woord voor aanbidding in de oorspronkelijke talen van de Bijbel een lichaamshouding (zowel in het Hebreeuws van het Oude Testament als in het Grieks van het Nieuwe). Bepaalde lichaamsposities of -houdingen zijn dus een kenmerk van aanbidding. De komende dagen zullen we er een aantal bekijken.
Ten eerste: ons hoofd buigen. Toen Mozes na zijn gesprek met God bij de brandende braamstruik terugkeerde naar de oudsten van zijn volk in Egypte, met het nieuws dat God hen zou gaan bevrijden, bogen zij allen hun hoofd in aanbidding. Dat was hun eerste reactie - niet een uiting, maar een houding (zie Ex. 4:31).
Vaak is niet alleen het hoofd, maar zelfs het hele bovenlichaam betrokken bij aanbidding. En daarbij kunnen ook de handen opgeheven worden, met de palmen naar boven gericht. Het is interessant dat in de Hebreeuwse taal - die erg goed is in concrete beschrijvingen - het woord voor 'dank u' (todah) rechtstreeks in verband staat met het Hebreeuwse woord voor 'hand'. Als we onze handen uitstrekken naar God, zeggen we daarmee 'dank U'. We strekken onze handen ook naar boven uit om te ontvangen wat God ons wil geven.

Lieve Vader, ik wil met mijn hele houding uitdrukking geven aan mijn aanbidding voor U; leer mij om hierin vrijer te worden en ook mijn lichaam te gebruiken om U eer te brengen. Amen.