Ik ben een vreemdeling op de aarde, verberg Uw geboden niet voor mij. Mijn ziel wordt verteerd van verlangen naar Uw bepalingen, te allen tijde. (Psalm 119:19-20)
Ik denk dat wij allemaal wel eens een periode meemaken waarin alle dingen zo onbestendig, zo vergankelijk lijken te zijn. We weten niet waar we iets kunnen vinden wat blijvend is, iets wat stand houdt en wat veilig en zeker is. Ook wijzelf zijn een ademtocht, een damp die er vandaag is en die morgen is verdwenen.Sommige mensen verzetten zich daartegen en grijpen naar het één of andere verslavende middel. Ze gaan alcohol of drugs gebruiken, of geven zich over aan vleselijke uitspattingen, omdat ze de realiteit van de vergankelijkheid van de mens niet onder ogen willen zien, maar even willen ontsnappen, het feit dat wij hier niet voor altijd zullen zijn, en dat deze wereld niet een blijvende woonplaats is…Maar er bestaat een andere weg. We hoeven niet naar verdovende middelen te grijpen, naar iets wat ons bedwelmt, verdooft en verblindt. Er is een andere weg. ‘ …verberg Uw geboden niet voor mij. Mijn ziel wordt verteerd van verlangen naar Uw bepalingen, te allen tijde’, lezen we in de psalm hierboven. Er bestaat iets in dit leven wat wel bestendig is. En het staat volop ons tot onze beschikking! Het is het Woord van God, Zijn voorschriften, Zijn geboden.Als we ons naar Zijn geboden richten, ze vastpakken en ons leven erop gaan bouwen, dan komt er in ons tijdgebonden, onstabiele, onbestendige leven een nieuw soort zekerheid, een besef van eeuwig leven, door het Woord van God.
