Christus, Gods wet, in ons binnenste

Gisteren leerden we dat de gouden kruik met manna en de bloeiende staf van Aäron uit de ark werden gehaald toen de tabernakel werd afgebroken en de tempel gebouwd. Ik geloof dat de tabernakel een beeld is van de Kerk in deze tijd: licht, mobiel en tijdelijk. Alles had draagringen, zodat het kon worden verplaatst. Alles kon neergehaald, verhuisd en weer in elkaar gezet worden. Dat is de Kerk van nu.

Ik geloof dat de tempel van Salomo een symbool is voor de Kerk in de toekomst: gevestigd, permanent, verheerlijkt, en heerschappij voerend met zichtbare macht. Vandaag regeert de Kerk onzichtbaar – geestelijk.

Twee voorwerpen werden uit de ark gehaald. Ten eerste de gouden kruik met manna - dat was het verborgen manna, dat in de toekomst niet langer verborgen zal zijn. Het tweede voorwerp was de uitgesproten staf van Aäron, een symbool van Gods kracht en autoriteit – die in de toekomst openlijk zal worden getoond. Maar de stenen tafels bleven altijd in de ark.

De twee stenen tafels symboliseren Gods eeuwige, rechtvaardige wet. Er bestaat in ons universum een wet die de uitdrukking is van Gods eeuwige rechtvaardigheid. Die wet is net zo onveranderlijk en eeuwig als God zelf. Psalm 40 vertelt ons over deze wet en haar relatie met Christus: Toen zei ik: Zie ik kom, in de boekrol is over mij geschreven. Ik vind er vreugde in, mijn God, uw welbehagen te doen; uw wet draag ik diep in mijn binnenste. (Psalm 40:8-9)

De stenen tafels in de ark beeldden Christus uit, die Gods wet in Zijn hart droeg en nooit ook maar een haarbreedte afweek van de eeuwige wet van Gods rechtvaardigheid.

God gaf deze stenen tafels aan Israël, maar nog voordat Mozes de berg afdaalde nadat hij ze had ontvangen, brak Israël al direct het eerste gebod, door afgoderij te plegen. In zijn woede smeet Mozes de tafels naar beneden en ze braken in stukken. De volgende keer dat Mozes de berg beklom, zei God: ,,Houw nieuwe tafels uit, en Ik zal erop schrijven met mijn vinger.” Maar deze tweede keer kreeg Mozes geen toestemming om ze opnieuw aan Israël te laten zien. Hij kreeg opdracht ze in de ark te leggen, waarna ze werden toegedekt met het verzoendeksel – dit wordt ook wel de ‘mercy seat’ - de troon van genade - genoemd. Vanaf dat moment was het een doodzonde om ooit het deksel van de ark op te lichten. En daarmee werd ook het einde ingeluid van alle menselijke pogingen om de wet te houden in eigen kracht. De mens probeerde het de eerste keer, maar faalde al voordat de wet feitelijk de berg af werd gedragen. God besloot dat dit het einde was van een hoofdstuk en schiep een andere weg. Het was nu niet meer de mens die de wet hield, maar het was Christus die - met de wet in Zijn binnenste – in de mens kwam wonen, als de enige weg naar rechtvaardigheid.

De ark – Christus - in jou, en de wet in de ark. De brief aan de Hebreeën ontvouwt deze waarheid over Christus die in ons woont en die de wet in Zijn hart draagt:

Want hen berispend zegt Hij tegen hen: Zie, de dagen komen, spreekt de Heer, dat Ik met het huis van Israël en met het huis van Juda een nieuw verbond zal sluiten, niet overeenkomstig het verbond dat Ik met hun vaderen gesloten heb, op de dag toen Ik hen bij de hand nam om hen uit het land Egypte te leiden. (Hebreeën 8:8-9)

Gebed van de dag

Heer, dank U wel dat ik door de Heer Jezus in Uw verbondsliefde ben opgenomen, en dat ik met Christus Uw wet in mijn hart draag. Dank U Heer, voor het nieuwe verbond, waardoor ik vrijmoedig mag naderen tot Uw troon van genade (zie ook Heb. 4:14-16). Door Jezus, mijn hogepriester van het nieuwe verbond, zeg ik: Ik berg uw Woord in mijn hart, opdat ik tegen U niet zondige! Amen. (Psalm 119:11)

Gebed voor DPM wereldwijd

POLEN

• Bid dat de nieuwe generatie Poolse gelovigen steeds meer honger krijgt naar de waarheid van God, en dat Dereks onderwijs zal helpen een solide bijbels fundament te leggen in de levens van veel nieuwe bekeerlingen.
• Bid dat de nieuwe Poolse titel Ultimate Security de Poolse gelovigen zal helpen de ware bron van eeuwige veiligheid te ontdekken, in het bijzonder voor de dagen die komen.