De Geest gaat nooit tegen de Schrift in

Wij moeten in de bespreking van het werk van de Geest in de gemeente ook een ander belangrijk feit over de Heilige Geest niet vergeten. Het is een principe dat we al eerder in deze serie overdenkingen hebben gezien. De Heilige Geest is zowel de auteur als de vertolker van de Schriften. Dat betekent dat de Heilige Geest nooit een gelovige iets laat zeggen of doen wat tegen de Bijbel ingaat. Als de Heilige Geest dit ooit zou doen, dan zou Hij onlogisch en inconsequent tegenover zichzelf zijn en - zoals we weten - dat is onmogelijk.

In 2 Korinthiërs 1:18-19 zegt Paulus: Maar God is getrouw: ons woord tot u is niet ja en nee geweest. Want de Zoon van God, Jezus Christus, Die onder u gepredikt is door ons, namelijk door mij, Silvanus en Timotheüs, was niet ja en nee, maar is in Hem ja geweest.

Paulus zegt hier dat God nooit in tegenspraak is met zichzelf. Om welke speciale zaak, leer of praktijk het ook gaat, God zegt nooit de ene keer ‘ja’ en een andere keer ‘nee’. Als God ooit ‘ja’ heeft gezegd, dan blijft Zijn antwoord altijd ‘ja’. Hij verandert later nooit naar ‘nee’.

Hij is onveranderlijk en nooit in tegenspraak met zichzelf. Dit geldt voor de verhouding tussen het onderricht van de Schrift aan de ene kant en de uitingen en manifestaties van de Heilige Geest aan de andere kant. De Heilige Geest, die zelf de auteur is van de Schrift, is altijd in overeenstemming met de Bijbel. Nooit is er de mogelijkheid van ‘ja’ en ‘nee’. Als de Bijbel ‘nee’ zegt, dan zegt de Heilige Geest ‘nee’. Geen enkele uiting of manifestatie die geïnspireerd is door de Heilige Geest zal ooit ingaan tegen de leringen en de voorbeelden van de Bijbel.

Maar, zoals we al hebben onderstreept, de Heilige Geest is in het leven van de gelovige geen dictator. Hij dwingt de gelovige niet om altijd op een Bijbelse wijze te handelen. De Heilige Geest dient als vertolker en raadgever. Hij verklaart de Bijbel; Hij reikt leiding en raad aan. Maar de gelovige blijft toch vrij om de raad van de Heilige Geest te aanvaarden of te verwerpen - te gehoorzamen of er ongehoorzaam aan te zijn.

Dit geeft iedere Geest-vervulde gelovige een enorme verantwoordelijkheid. Zo’n gelovige draagt de verantwoording om zich persoonlijk vertrouwd te maken met de gedachten van de Heilige Geest zoals die in de Schrift zijn geopenbaard, en dan zijn eigen gedrag en houding ten aanzien van de beoefening van geestelijke gaven of manifestaties daarnaar te richten, zodat deze in harmonie zijn met de principes en voorbeelden van de Bijbel. Als door luiheid, onverschilligheid, of ongehoorzaamheid een Geest-vervulde gelovige dit nalaat, en als gevolg daarvan geestelijke gaven of manifestaties op een dwaze en onbijbelse manier gebruikt, dan rust de verantwoordelijkheid daarvoor uitsluitend bij de gelovige zelf, niet bij de Heilige Geest.