Gisteren hadden we het over dat hoofdbestanddeel van discipelschap: nederigheid. Kijk eens naar dit geweldige vers uit Hebreeën:
En verder hadden wij onze aardse vaders als opvoeders, en wij hadden ontzag voor hen. Zullen wij ons dan niet veel meer onderwerpen aan de Vader van de geesten, en leven? (Hebreeën 12:9)
Wil jij leven? Onderwerp je dan aan de Vader van de geesten. Onderwerp jouw geest aan Zijn Geest. Dat is een geweldige ervaring. Oh, het is zo goed om te buigen! Op sommige momenten ben ik languit op de grond gaan liggen, puur om mezelf op mijn plaats te zetten. Je zult in de Bijbel goed moeten zoeken naar een man Gods die zich nog nooit in het stof heeft gebogen voor de Heer. Wat je plaats is, is waar je vandaan komt, uit het stof (zie Genesis 2:7). Wen maar vast aan het idee.
We kijken nu naar nog een ander opmerkelijk Bijbelgedeelte, uit het boek Klaagliederen. De trieste realiteit van de klaagliederen van Jeremia is dat ze eigenlijk te laat geschreven zijn. Jeremia's woorden waren: ,,Ik kan het allemaal zien. Ik kan zien waar het verkeerd is gegaan, maar het is te laat..." Wat zijn tijdperk betreft wás het ook te laat. Het oordeel van God was gekomen. Mensen werden weggevoerd, kleine kinderen stierven van de honger, mannen waren gedood in de oorlog, moeders rouwden. De stad weeklaagde, het volk was openlijk te schande gemaakt, en er was geen manier om de gang van zaken te veranderen. Ze hadden gewacht tot het te laat was.
Klaagliederen is een boek dat zijn naam eer aandoet, een tragisch boek. Maar het is goed voor ons om te besluiten dat er geen boek 'klaagliederen' moet komen over ons eigen land. Het is mogelijk dat er een tijd komt dat het te laat is - zonder twijfel. Misschien heb je soms het gevoel dat dat moment voor jouw land al is gekomen. Ik geloof dat de tijd waarin wij leven kritiek is. Ik ben ervan overtuigd dat de nood groot is.
In Klaagliederen 3:22 lezen we: Het is de goedertierenheid van de HEERE dat wij niet omgekomen zijn... Als er ooit een tijd was dat deze zin waarheid was, dan is het nu. Laten we deze zin nog eens lezen, maar nu met de verzen die er na komen.
Het is de goedertierenheid van de HEERE dat wij niet omgekomen zijn, dat Zijn barmhartigheid niet opgehouden is! Nieuw zijn ze, elke morgen; groot is Uw trouw! Mijn deel is de HEERE, zegt mijn ziel, daarom zal ik op Hem hopen. Goed is de HEERE voor wie Hem verwacht, voor de ziel die Hem zoekt. Goed is het te hopen en stil te wachten op het heil van de HEERE. Goed is het voor een man, als hij een juk draagt in zijn jeugd. Laat hij eenzaam zitten en zwijgen, omdat Hij het hem opgelegd heeft. Laat hij zijn mond in het stof steken: misschien is er hoop. (Klaagliederen 3:22-29)
Dit bovenstaande Bijbelgedeelte was deel van mijn persoonlijke getuigenis: Goed is het voor een man, als hij een juk draagt in zijn jeugd (vers 27). Dat was mijn situatie toen de Heer mij redde en mij doopte in de Heilige Geest, jaren geleden, toen ik nog soldaat was in het Britse leger. Ik bleef nog vierenhalf jaar soldaat. In die tijd begreep ik niet waarom ik nog soldaat moest blijven, terwijl de Heer mij had gered, gedoopt en geroepen. Maar toen ik later terugkeek, realiseerde ik me dat van de vele vormen van opleiding die ik had gevolgd, de vierenhalf jaar in het leger, na mijn bekering, het meest waardevol waren.
