De heiligen van het Oude Testament gaan ons voor

Als we terugblikken op de Oudtestamentische profetieën van de opstanding van de rechtvaardigen die we deze week hebben gelezen, dan komt daarin een gemeenschappelijk aspect naar voren: de heiligen van het Oude Testament zijn erin besloten.

Wij hebben bijvoorbeeld gezien dat Gods belofte van Kanaän als een eeuwigdurend bezit allereerst aan Abraham werd gegeven, en daarna aan zijn zaad (zijn nageslacht) na hem. In Galaten 3:29 zegt Paulus: En als u van Christus bent, dan bent u Abrahams nageslacht.

De opstanding van deze nieuwtestamentische nakomelingen van Abraham zal niet voorafgaan aan de opstanding van Abraham zélf.

Jesaja sprak over een vreugdevolle opstanding van de rechtvaardige doden: Uw doden zullen leven – ook mijn dood lichaam – zij zullen opstaan. Ontwaak en juich, u die woont in het stof... (Jesaja 26:19)

In Daniël 12:3 vertelde de engel Gabriël aan Daniël dat er een opstanding zou komen van zowel de rechtvaardigen als de goddelozen. En tot Daniël persoonlijk zei de engel, in Daniël 12:13: Maar u, ga heen tot het einde, want u zult rusten, en u zult opstaan in uw bestemming, aan het einde van de dagen. Daniël zou duidelijk deel hebben aan de opstanding van de rechtvaardigen.

In Hosea’s voorzegging van de opstanding zei hij in Hosea 6:2: Na twee dagen zal Hij ons levend maken, op de derde dag zal Hij ons doen opstaan. Hosea betrok zichzelf in de voorzegde opstanding.

Ter bevestiging vanuit het Nieuwe Testament zullen we kijken naar Jezus’ woorden in Mattheüs 8:11: Maar Ik zeg u dat er velen zullen komen van oost en west en zij zullen aan tafel gaan met Abraham, Izak en Jakob in het Koninkrijk der hemelen...

Jezus sprak over gelovigen uit vele verschillende naties en achtergronden, die bij de opstanding samen zouden komen met de drie oudtestamentische aartsvaders: Abraham, Izak en Jakob. Dit wijst erop, dat zowel Oudtestamentische als Nieuwtestamentische gelovigen gezamenlijk deel zullen hebben aan de opstanding van de rechtvaardigen.

Allen die aan deze opstanding deel zullen krijgen, hebben één vereiste gemeenschappelijk: geloof in Christus’ verzoeningsoffer. Er is echter een verschil tussen de heiligen van het oude verbond en die van het nieuwe. Onder het oude verbond zagen gelovigen - door verscheidene profetische openbaringen - uit naar een offer dat nog niet was gebracht. Onder het nieuwe verbond zien gelovigen terug op de historische feiten van Christus’ offerdood en opstanding.

In onze overdenkingen de komende weken zullen we er als een vaststaand feit van uitgaan dat de opstanding van de rechtvaardigen zowel de gelovigen - of heiligen - van het oude verbond insluit als die van het nieuwe.