De juiste plaats én de juiste tijd

De waarheid die we terugzien in de geschiedenis van Paulus en Silas werd vele eeuwen daarvoor al door Salomo onder woorden gebracht in Prediker 3:1: Voor alles is er een vastgestelde tijd, en er is een tijd voor elk voornemen onder de hemel.

Het is niet genoeg om alleen maar het juiste te doen of de juiste bedoeling te hebben. Om succes en de zegen van God te krijgen, moeten we het juiste doen op de juiste tijd en moeten wij het juiste doel bereiken in de juiste periode. Als God zegt ‘Nu’, dan is het voor de mens zinloos om te zeggen ‘Later’; en omgekeerd, als God zegt ‘Later’, dan is het zinloos als de mens zegt ‘Nu’.

Het is de door God bepaalde bediening van de Heilige Geest om aan de Gemeente niet alleen de juiste aangelegenheid of het juiste doel te openbaren, maar ook de juiste tijd en de juiste periode. Heel veel oprechte en goedbedoelende christenen die niet geleerd hebben om in de dagelijkse praktijk van hun leven plaats te maken voor de leiding van de Heilige Geest, worden in hun leven voortdurend geconfronteerd met teleurstellingen, alleen maar doordat zij proberen het juiste te doen op de verkeerde tijd, en het juiste doel te bereiken in de verkeerde periode.

In dit verband stelt de profeet in Jesaja 40:13 een vraag die diep doordringt: Wie heeft de Geest van de HEERE gepeild en wie heeft Hem als Zijn raadsman onderwezen?

Toch is dit precies wat veel oprechte en goedbedoelende christenen vandaag doen: zij proberen de Geest van God te besturen en treden bij wijze van spreken op als raadsman voor de Heilige Geest… Zij bedenken hun eigen activiteiten, houden hun eigen diensten, en vertellen de Heilige Geest precies wat, wanneer, en hoe zij van Hem verwachten dat Hij zal zegenen. Waar wordt er vandaag nog ruimte overgelaten voor de Heilige Geest om aanwijzingen te geven of tussenbeide te komen?

Het gevolg van deze verkeerde houding in het leven van gelovigen ten opzichte van de Heilige Geest kan in één woord worden samengevat: frustratie. Zulke gelovigen hebben wellicht een echte ervaring gehad van de wedergeboorte, en zelfs van de doop in de Heilige Geest. Ze zijn wellicht volkomen oprecht in hun belijden van geloof in Christus. Niettemin ontbreekt in hun dagelijks leven overwinning of vrucht, omdat zij deze ene cruciale regel van christelijk leven over het hoofd hebben gezien: Immers, zovelen als er door de Geest van God geleid worden, die zijn kinderen van God. (Romeinen 8:14)