Uw troon, o God, bestaat voor eeuwig en altijd;
de scepter van uw Koninkrijk is een scepter van recht.
U hebt gerechtigheid lief en haat goddeloosheid;
daarom heeft uw God U gezalfd, o God,
met vreugdeolie, boven uw metgezellen.
Al uw kleding geurt van mirre, aloë en kaneel,
wanneer U uit de ivoren paleizen komt,
waar men U verblijdt.
(Psalm 45: 7 - 9)
In deze psalmverzen toont de psalmist ons profetisch een beeld van de Messias die - op dat moment in de toekomst komen zal - dit visioen zou later blijken vervuld te worden in de persoon van de Here Jezus. De psalmdichter laat ons het karakter van Jezus zien, zijn houding in morele zaken, en ook de reden dat God Hem verhoogde.
Het is belangrijk om te begrijpen dat Jezus geen voorkeursbehandeling kreeg, als die van een lievelingszoon. Nee, Hij heeft zijn 'bevordering' verdiend. De psalmist vertelt ons waarom: U hebt gerechtigheid lief en haat goddeloosheid; daarom heeft uw God U gezalfd, o God (...) boven uw metgezellen. Jezus' houding ten aanzien van gerechtigheid en goddeloosheid, bracht God ertoe Hem te verhogen. Neutraliteit is in deze zaken onmogelijk.
De gerechtigheid die God bedoelt, laat geen enkele ruimte voor enig compromis met goddeloosheid. Deze radicale, volkomen gerechtigheid wordt bekroond met een vreugde die voortkomt uit de zalving van de Heilige Geest. Johannes de Doper getuigde van Jezus: Ik heb de Geest zien neerdalen uit de hemel als een duif en Hij bleef op Hem.(Johannes 1: 32). Het feit dat de Heilige Geest op Hem bleef, markeerde Jezus als de Messias. In zijn spreken en handelen was niets dat de duif aanleiding gaf om Hem te verlaten.
Zulke gerechtigheid is overigens ook getooid met schoonheid: kleding die doordrongen is van geurige kruiden en de muziek van snarenspel uit ivoren paleizen. Bij het overpeinzen van zulke reinheid en liefelijkheid, beamen we de woorden van de bruid: ...alles aan hem (is) bekoorlijkheid. Zó is mijn geliefde... (Hooglied 5: 16).
