De weg omhoog leidt omlaag
Leestijd: 2 min.
| Hoewel Christus het Gode gelijk zijn niet als een roof heeft geacht, probeerde een andere persoon het gelijk zijn aan God wél te roven. Lucifer strekte zich uit naar boven, struikelde en viel. Jezus daalde af en werd verhoogd. De bekende Amerikaanse evangelist en prediker D.L. Moody zei ooit: ,,Als jonge predikant dacht ik altijd dat God zijn gaven bewaarde op planken. De beste gaven lagen volgens mij op de hoogste planken en ik probeerde me ernaar uit te strekken. Later ontdekte ik echter dat de beste gaven op de laagste planken liggen en dat ik ervoor op mijn knieën moet.'' Hieruit leren we de volgende les: de weg naar boven leidt naar beneden. De weg naar het leven is de dood. Om hogerop te komen moet je jezelf klein maken: 'Niet ik, maar Christus...' Dat is de beslissing. God heeft die beslissing mogelijk gemaakt, maar je zult haar zelf moeten nemen. Om de praktische uitwerking van dit principe te begrijpen, gaan we even terug naar de verzen die aan dit geweldige gedeelte vooraf gingen: ...zonder zelfzucht of ijdel eerbejag, doch in ootmoedigheid achtte de een de ander uitnemender dan zichzelf, en ieder lette niet slechts op zijn eigen belang, maar ieder (lette) ook op dat van anderen. (Fil. 2:3-4) (Een andere Bijbelvertaling zegt hier: maar acht in alle bescheidenheid de ander belangrijker dan uzelf. Heb niet alleen uw eigen belangen voor ogen, maar ook die van de ander...) Een paar dagen geleden stond in de dagelijkse overdenking dat bijna alle problemen die de Kerk vandaag teisteren - zowel collectief als individueel - te wijten zijn aan het feit dat we het kruis niet zijn werk in ons laten doen. Bovendien geloof ik dat de meeste problemen in de kerk - in het bijzonder in de bediening, zoals Paulus hier bijvoorbeeld spreekt over zelfzucht en ijdel eerbejag zijn terug te voeren op één oorzaak: opstandigheid. Dat is de wortel van veel persoonlijke problemen, maar er is een 'wortel aan de wortel van opstandigheid': trots. Hoogmoed roept altijd andere problemen op. Wie de geschiedenis van trots in het universum nagaat, ziet dat dit probleem niet op aarde begon, maar in de hemel. De eerste zonde was de trots van Lucifer; die leidde tot zijn rebellie. Ieder die trots is, eindigt als een rebel. Dat is het eindresultaat, het product van zelfgerichtheid. Geregeld ontmoet ik mensen die weglopen voor hun problemen. Soms zijn ze zelfs bereid rond de aarde te reizen om aan hun problemen te ontkomen. Maar de waarheid is dat je, waar je ook heengaat, het grootste probleem meeneemt: je 'ik'! De enige oplossing is het kruis. Het volgende schriftgedeelte vat dit prachtig samen: Hij wilde dat zij [de heiligen] zouden weten wat een rijk en prachtig geheim Hij voor alle volken heeft. Dit is het geheim: Dat Christus in uw hart wil leven. Hij is uw hoop op Gods heerlijkheid. (Kol. 1:27, HB) Dat is het geheim: Wanneer wordt dat een realiteit in je leven? Wanneer komt er ruimte voor 'Christus in jou!' ? Op het moment dat je van je 'ik' bevrijd wordt: ,,Niet ik, maar Christus.'' |
| Heer Jezus, dat is waar ik voor kies: niet ik, maar Christus! Leer mij dat geheim kennen; dat U in mij leeft en ik voortdurend kan leven vanuit dat levensmotto. Ik wil U alle ruimte geven in mijn leven, en elke wenk van trots met wortel en al uit mijn leven bannen. Ik wil met U en voor U leven, Heer! Amen. |
