Shop Doneer

De ziel is in het bloed

Leestijd: 4 min.
Gisteren lazen we: Op de derde dag stond Jezus op als de tweede mens, het hoofd van een nieuw geslacht. Jezus stierf onze dood, zodat wij Zijn leven konden delen. Om de aard van deze omwisseling precies te kunnen begrijpen, gaan we terug naar het Oude Testament.

Vandaag werken we een gedachte uit die je zal helpen om meer van Gods levenskracht te ervaren in je dagelijkse bestaan. Dit concept zal Jezus nog kostbaarder voor maken, althans, zo heb ik het zelf ervaren toen ik deze realiteit ging zien en begreep. Hiervoor kijken we naar verschillende woorden die in de Bijbel zijn vertaald met 'leven'. We beginnen bij de principes van goddelijke gerechtigheid, zoals die in de wet van Mozes zijn vastgelegd.
Exodus 21:23-25 spreekt over het opzettelijk verwonden van een ander:
Maar indien er een ander letsel is, zult gij geven leven voor leven, oog voor oog, tand voor tand, hand voor hand, voet voor voet, blaar voor blaar, wond voor wond, striem voor striem. Iets van gelijke waarde moet gegeven worden in ruil voor datgene wat vernietigd is. Sommige vertalingen vertroebelen de betekenis van deze woorden, om allerlei voor de hand liggende politieke en ideologische redenen - zowel in het Oude als in het Nieuwe Testament. In dit geval is er een grote en fundamentele openbaring van het Oude Testament verloren gegaan door deze eigenmachtige, menselijk vertaling. We kijken naar de betekenis van het woord leven in de eerste zin: u zult geven leven voor leven. Het Grieks in het Nieuwe Testament bevat drie totaal verschillende woorden voor wat in de meeste moderne Bijbelversies vertaald is met leven:psuche - wat 'ziel' betekent,zoe - dat is 'eeuwig leven',en bios - wat 'natuurlijk leven' betekent.
In het Oudtestamentische Hebreeuws komt een heel interessant woord voor; 'nefesh', wat in eerste instantie 'ziel' of 'leven' of 'persoon' betekent. Genesis 2:7 zegt dat de mens een levend wezen werd... Hier staat in het Hebreeuws nefesh. Vanuit het samengaan van Gods Geest en klei ontstond iets volkomen nieuws - Adam, een individu, een nieuw leven, een nieuwe persoonlijkheid, een nefesh. En in Exodus 21:23-25, waar het gaat om het geven van 'leven voor leven', zegt het Hebreeuws 'nefesh voor nefesh' - ziel voor ziel. Als bijvoorbeeld iemand door misdaad om het leven komt, dan moet de andere ziel daarvoor de straf betalen met zijn leven. Vergelijk dit gedeelte met Deut. 19:21: Gij zult hem niet ontzien: leven om leven... Hier vinden we hetzelfde principe terug: nefesh in de plaats van nefesh, de ene ziel in ruil voor een andere ziel. Je raadt waarschijnlijk al waar ik naartoe wil, maar tegen deze achtergrond is het dan dus belangrijk de vraag te stellen: Wat is nu eigenlijk de ziel? Leviticus 17:11 bevat het antwoord. God spreekt hier schitterende profetische woorden:
Want de ziel van het vlees is in het bloed en Ik heb het u op het altaar gegeven om verzoening over uw zielen te doen, want het bloed bewerkt verzoening door middel van de ziel.
In het eerste deel 'de ziel van het vlees' staat voor 'ziel' het Hebreeuwse woord nefesh. De 'ziel' van het vlees is in het bloed. Wat betekent dit? De mens bestaat uit lichaam, ziel en geest. Als de geest verdwijnt, stopt de ademhaling. Wanneer de ziel verdwijnt, stopt het bloed met stromen. De ziel van het vlees is in het bloed. Daarom zegt God:
Ik heb het - de ziel of het leven - op het altaar gegeven om verzoening over uw zielen te doen. Met andere woorden: de ene ziel moet verzoening doen voor de andere ziel. Aangezien de ziel zetelt in het bloed, moet er dus bloed vloeien bij een verzoeningsdaad - het ene leven moet gegeven worden voor het andere.
Nu is het moment om terug te keren naar het grote, centrale hoofdstuk over verzoening, Jesaja 53. In de laatste verzen van dit hoofdstuk, ter afsluiting van wat de dienstknecht des Heren heeft bereikt door zijn lijden, lezen we:
Daarom zal Ik hem een deel geven onder velen (KJV: 'onder de groten') en met machtigen zal hij de buit verdelen, omdat hij zijn leven heeft uitgegoten in de dood, en onder de overtreders werd geteld, terwijl hij toch veler zonden gedragen en voor de overtreders gebeden heeft.
Het Hebreeuwse woord dat hier gebruikt is voor 'leven' is nefesh. 'Ziel' zou in dit geval een betere vertaling zijn, omdat het gaat om bloed. Want hoe goot Jezus zijn ziel uit in de dood? Door zijn bloed! Op het moment dat Jezus bloedde en stierf aan het kruis, werd Zijn ziel gegeven ten behoeve van de hele mensheid. Als ik het verslag lees van de kruisiging, dan krijg ik de indruk dat vrijwel al het bloed uit Jezus' lichaam is weggestroomd. Ze geselden zijn rug. Zijn baard werd uitgetrokken. Ze drukten doornen in zijn hoofd. Ze doorboorden zijn handen en voeten. Zijn bloed stroomde overvloedig. Daarna, toen Hij gestorven was, dreef een soldaat een speer door zijn hart en er kwam water en bloed uit. Het was alsof al het bloed uit zijn lichaam werd uitgestort op het kruis. Dit was het offer van zijn ziel, als de laatste Adam, ten behoeve van alle nakomelingen van Adam. Ten behoeve van jou en mij.

Heer Jezus, nooit kan ik U genoeg danken voor het immense, onbegrijpelijke en volmaakt voldoende offer dat U bracht om mijn straf te dragen en mij het volle leven te geven. Ik prijs U Heer, dat U voor mijn leven heeft betaald met Uw eigen bloed! Amen.