Vanwege het Paasweekend zullen bestellingen op 2 april pas verzonden worden.

sluit
Shop Doneer

Drie aspecten van Gods genezing

Leestijd: 3 min.
In dit hoofdstuk kijken we naar de tweede verbondsnaam: Jahweh Rafa: Hij die geneest. Deze naam komt het eerste voor in Exodus 15:22-26. Het volk Israël is op weg in de woestijn na hun bevrijding uit Egypte en nadat ze de Rode Zee zijn overgestoken.
Van de Rietzee ging Israël in opdracht van Mozes weer verder, de woestijn van Sur in. Drie dagen trokken ze door de woestijn zonder water te vinden. Toen kwamen ze in Mara. Het water van Mara konden ze echter niet drinken, zo bitter was het; vandaar ook dat die plaats Mara heet. Het volk begon zich bij Mozes te beklagen. 'Wat moeten we drinken?' zeiden ze. Mozes riep de HEER aan, en de HEER wees hem op een stuk hout. Toen hij dat in het water gooide, werd het zoet. Daar in de woestijn gaf de HEER hun wetten en regels, en daar stelde hij hen op de proef. Hij zei: 'Als jullie de woorden van de HEER, jullie God, ter harte nemen, als jullie doen wat goed is in zijn ogen en al zijn geboden en wetten gehoorzamen, zal ik jullie met geen van de kwalen treffen waarmee ik Egypte heb gestraft. Ik, de HEER, ben het die jullie geneest.'
Hier zien we de tweede verbondsnaam. 'Ik, de HEER, die jullie geneest.' De Heer, Jahweh, is hier direct verbonden met het woord voor degene die geneest.
Uit het gedeelte dat we net gelezen hebben komt een aantal punten naar voren. Om te beginnen raakt het me altijd weer, als ik lees dat in deze crisis ongeveer drie miljoen mensen klaagden, terwijl één man, Mozes, bad. En wie kreeg de oplossing? Mozes! Het herinnert me er altijd aan dat het verstandiger is om te bidden dan om te klagen.
Ten tweede kwam het initiatief voor deze openbaring bij God vandaan. In de Kerk van vandaag is vaak zoveel scepsis ten aanzien van Gods macht en bereidheid om te genezen. Maar het is belangrijk goed te begrijpen dat God deze situatie arrangeerde. Hij bracht zijn volk op een punt van wanhoop, waarna Hij vanuit zijn eigen wil zichzelf openbaarde als de geneesheer van zijn volk. Het was niet iets waar de mensen om vroegen, het was Gods eigen beslissing en initiatief. God zelf besliste dat Hij de geneesheer van zijn volk wilde zijn.
Voor alle duidelijkheid: het woord dat hier gebruikt wordt voor 'genezen', is het Hebreeuwse woord voor lichamelijke genezing. Het moderne Hebreeuwse woord voor dokter is ervan afkomstig. In feite is het een volledig correcte vertaling als we zeggen: 'Ik ben Jahweh, jullie dokter.' Dat is de precieze vertaling in modern Hebreeuws.
Ten derde is het belangrijk te zien dat er een daad van geloof nodig was om Gods kracht voor wonderen vrij te zetten, zoals meestal het geval is. God liet Mozes een bepaald stuk hout zien. Mozes moest dat stuk hout oppakken en het in het water gooien. En die daad van geloof, het gooien van dat hout in het water, zette Gods kracht vrij om het wonder te doen. Mozes had aan de rand van het water kunnen blijven staan, wachtend en gelovend dat God iets zou doen, maar zonder zelf iets te doen. Dan zou er niets zijn gebeurd. Dit brengt ons bij het principe dat geloof zonder werken dood is (Jakobus 2:20). Als we geloven, dan vraagt God altijd een bepaalde actie van ons waarmee we ons geloof laten zien.
Laten we heel bewust een besluit nemen dat als wij in ons leven geconfronteerd worden met een moeilijke situatie, met bitter water van teleurstelling of ziekte, dat we:
  1. Niet gaan klagen, maar bidden!
  2. Geloven dat God besloten heeft onze geneesheer en wonderdoener te zijn.
  3. Dat we op basis van dat geloof ook handelen.

Vader, dank U wel dat U ook mijn geneesheer bent, en dat ik in geval van ziekte - naar ziel of naar lichaam - mij altijd i de eerste plaats tot U mag wenden. U Heer, bent mijn Geneesheer! Ik prijs Uw naam Heer, voor genezing, gezondheid en leven in de naam van Jezus.