Vanwege het Paasweekend zullen bestellingen op 2 april pas verzonden worden.

sluit
Shop Doneer

Een onveranderlijke wereld

Leestijd: 1 min.
Weekthema:
Ik houd vast aan mijn belijdenis, zonder te wankelen.
Er is een spanningsveld tussen geloven en zien. De natuurlijke mens vertrouwt uitsluitend op wat zijn of haar zintuigen hem duidelijk maken. Maar in het geestelijke leven zouden we niet op onze zintuigen moeten vertrouwen. In 2 Korinthe 5:7 staat:
Want wij wandelen door geloof, niet door aanschouwen.
We leven dus niet op basis van onze zintuigen, maar door geloof. Geloof verbindt ons met een onzichtbare, eeuwige werkelijkheid die nooit verandert. De werkelijkheid die we met onze zintuigen waarnemen verandert voortdurend - ze is tijdelijk, instabiel, eindig en onbetrouwbaar. Door geloof verbinden we ons met een andere wereld - een wereld van eeuwige realiteit en eeuwige waarheid. Als we ons door geloof met die wereld verbinden, dan houden we ook onze belijdenis - die hoort bij die wereld - onwankelbaar vast.
Of we onze zintuigen volgen of ons geloof, wordt bepaald door hoe we reageren op de druk die God in ons leven toestaat. Als we onze belijdenis veranderen onder invloed van druk of duisternis, dan leven we naar onze zintuigen, want in geloof is geen duisternis. Geloof vertrouwt niet op zintuigen; geloof kijkt met innerlijke, geestelijke ogen op een eeuwige, onveranderlijke realiteit, en vertrouwt op een hogepriester die eveneens onveranderlijk is. Dit is wat Jakobus erover schrijft:
Maar laat hij er in geloof om vragen en daarbij niet twijfelen. Immers, wie twijfelt, lijkt op een golf van de zee, die door de wind voortgestuwd en op- en neergeworpen wordt. Want zo iemand moet niet denken dat hij iets ontvangen zal van de Heere. Hij is een dubbelhartig man, onstandvastig in al zijn wegen. (1:6-8)
De mens die Jakobus hier beschrijft begon goed, door te vragen in geloof en zonder twijfel. Maar hij hield zich er niet onwankelbaar aan vast. Als gevolg daarvan werd hij heen en weer geslingerd door de wind en de golven. De oplossing is onze belijdenis vast te houden zonder te wankelen.

Dank U Heer dat U trouw bent - U geeft mij hoop. Ik proclameer dat ik niet wandel op basis van mijn zintuigen, maar door geloof richt ik mij op de eeuwige, onzichtbare werkelijkheid van uw koninkrijk. Amen.