Geloof als uitdrukking van je hart

We sluiten deze week af met een andere belangrijke eigenschap van waarachtig Bijbels geloof. Eerder lazen we al uit Romeinen 10:10: Met het hart gelooft men tot gerechtigheid. In de tweede helft van dit vers voegt Paulus daaraan toe: En met de mond belijdt men tot zaligheid.

Deze verhouding tussen het hart en de mond is een van de grote basisprincipes van de Schrift. Jezus zelf noemt dit principe in Mattheüs 12:34, waar Hij zegt: Want uit de overvloed van het hart spreekt de mond.

Hier komt waarschijnlijk ook het bekende gezegde vandaan: ‘Waar het hart vol van is, daar loopt de mond van over…’ Wanneer het hart vol is van geloof in Christus, dan zullen we dit geloof ook openlijk met onze mond belijden. Een geloof dat wordt stilgehouden is een onvolkomen geloof; dat zal ook niet de resultaten en zegeningen geven die we verlangen. In 2 Korinthiërs 4:13 spreekt Paulus opnieuw over het verband tussen ons geloven en ons spreken, als hij zegt:

Let op het directe en logische verband dat het woord ‘daarom’ aangeeft:...daarom (…) geloven ook wij, en daarom spreken wij ook. Paulus spreekt hier over de ‘Geest van het geloof’. Louter intellectueel geloof, in het verstand, zal zich wellicht stilhouden; maar geloof dat geestelijk is, moet spreken en zich uitdrukken in belijden met de mond.

Feitelijk volgt deze waarheid uit de eigenlijke betekenis van het woord ‘confessie’ (belijdenis). Het Nederlandse woord ‘confessie’ betekent letterlijk - evenals het Griekse woord ‘homologia’, waarvan het een vertaling is - ‘hetzelfde zeggen als’. Belijden betekent voor christenen dus dat we met onze mond hetzelfde zeggen als wat God zelf al heeft gezegd in Zijn Woord. Of korter: de woorden van onze mond stemmen overeen met het Woord van God.

Wij geloven in ons hart wat God heeft gezegd in Zijn Woord - dát is geloof. Daarna zeggen we natuurlijk met onze mond hetzelfde als wat we met ons hart geloven - dát is belijden. Geloof en belijden vinden hun oorsprong in één en dezelfde zaak: de waarheid van Gods Woord.

Wat zijn, aan het eind van deze week, dus de hoofdkenmerken van geloof, zoals die in de Bijbel beschreven en gedefinieerd worden?

Bijbels geloof is een toestand van het hart, niet van het verstand. Het is in het heden, niet in de toekomst. Het bewerkt een positieve verandering in ons gedrag en in onze ervaring. Het is alleen gebaseerd op Gods Woord en neemt het getuigenis van de zintuigen slechts aan wanneer dit overeenstemt met het getuigenis van Gods Woord. Het wordt uitgedrukt door belijden met de mond.