Gisteren lazen we in Ezechiël over de Shekinah, Gods heerlijkheid, de plaats waar Hij woont. Aan het begin van de profetie van Ezechiël was de heerlijkheid van God nog in de tempel van Jeruzalem. Maar door Israëls voortwoekerende zonde en rebellie moest God zijn persoonlijke aanwezigheid terugtrekken. Zijn heerlijkheid verdween uit de tempel en uit de stad. Dit wordt beschreven, zoals Ezechiël het zelf zag, in Ezechiël 11:22-23:
De cherubs spreidden hun vleugels uit, de wielen stonden naast hen en de stralende verschijning van de God van Israël bevond zich boven hen. De verschijning van de HEER steeg op vanuit de stad, en verplaatste zich naar de berg aan de oostkant.
Op dit punt was God zo bedroefd geraakt door de zonde van zijn volk, dat Hij zijn aanwezigheid terugtrok uit de stad en uit de tempel. De heerlijkheid van de Heer verdween uit de stad, ging oostwaarts en bleef gedurende een tijd hangen boven de Olijfberg oostelijk van de stad. Na de terugtrekking van de glorie van de Heer worden verschrikkelijke oordelen voorspeld in de profetieën die volgen. Maar vermengd met deze oordelen zijn altijd de beloften van herstel.
Dan komen we bij de laatste hoofdstukken van Ezechiël, die een beschrijving geven van dat herstel. En het belangrijkste deel van het herstel, waar alles om draait, is het herstel van de heerlijkheid van de Heer, de shekinah, in de tempel. De essentie hiervan staat in Ezechiël 43:
Toen nam de man mij mee naar de oostpoort. ... (Dat was de richting waarin de heerlijkheid van de Heer was verdwenen, naar het oosten.) ...En daar, vanuit het oosten, zag ik de God van Israël in al zijn luister verschijnen, ... (Hij kwam terug vanuit dezelfde richting waarheen hij verdween.) ...met een geluid als het gebulder van de zee, en de aarde straalde ervan. Wat ik zag, leek op wat ik had gezien toen ik de verwoesting van de stad zag, en op wat ik had gezien bij het Kebarkanaal, en ik wierp me voorover op de grond. De luisterrijke verschijning van de HEER ging door de oostpoort de tempel binnen. Toen hief een geest mij op en bracht me naar de binnenhof, en ik zag dat de tempel vol was van de luister van de HEER. ... (De Heer kwam rechtstreeks terug in de binnenhof van de tempel. ...Toen werd er vanuit de tempel tegen mij gesproken, terwijl de man naast mij stond: 'Mensenkind, dit is de plaats van mijn troon, de plaats waar ik mijn voeten zet. Hier zal ik voorgoed blijven wonen te midden van de Israëlieten...
(Ezechiël 43:1-7)
Zie je de essentie van wat hier gebeurde? Hier wordt de terugkeer beschreven van de zichtbare aanwezigheid van de Heer, die opnieuw wil wonen bij zijn mensen, voor altijd.
Daarin vinden we het ultieme doel van Gods omgang met mensen.
Zo vaak krijgen we de verkeerde indruk. Wij denken dat het Gods uiteindelijke doel is om op de één of andere manier mensen in de hemel te krijgen, maar dat is niet zo. Gods doel is om de hemel naar beneden te brengen, bij de mensen, en om, bovenal, zijn eigen persoonlijke aanwezigheid bij de mensen te brengen. Wat een liefde!
