Studerend op het thema van ijver, laten we nu ook de volgende verzen in Hebreeën tot ons doordringen: Maar wij verlangen ernaar dat ieder van u dezelfde inzet toont, tot volle zekerheid van de hoop, tot het einde toe, opdat u niet traag wordt, maar navolgers bent van hen die door geloof en geduld de beloften beërven. (6:11,12) We moeten niet alleen ijverig zijn, maar die ijver ook tot het einde toe volhouden. De betekenis van een woord kun je vaak goed bestuderen door haar tegenovergestelde te bekijken - het tegengestelde van ijver wordt heel ontnuchterend omschreven als 'traag' of 'lui' worden. Niet lichamelijk lui, maar geestelijk lui. En daarom moet u zich er met alle inzet op toeleggen om aan uw geloof deugd toe te voegen, aan de deugd kennis, aan de kennis zelfbeheersing, aan de zelfbeheersing volharding, aan de volharding godsvrucht, aan de godsvrucht broederliefde en aan de broederliefde liefde voor iedereen. (2 Petrus 1:5-7) Het leven als christen hoort niet statisch te zijn. Het is een leven van voortdurende groei en vooruitgang. Als het leven van een gelovige wel statisch is, dan gaat hij of zij feitelijk achteruit. Voor groei zoals Petrus het hier omschrijft is veel inzet nodig. Petrus roept ons op dit na te streven met alles wat in ons is. Petrus vervolgt met een 'als': Want als deze dingen bij u aanwezig zijn en toenemen, maken zij u niet doelloos en onvruchtbaar in de kennis van onze Heere Jezus Christus. Immers, bij wie deze dingen niet aanwezig zijn, die is blind en kortzichtig, omdat hij de reiniging van zijn vroegere zonden vergeten is.(vers 8, 9) Kun je geloven dat het mogelijk is dat iemand wordt gereinigd van zijn vroegere zonden, maar daarna vergeet dat dit is gebeurd? Het klinkt onwerkelijk, maar de Bijbel leert duidelijk dat dit mogelijk is. Laten we ervoor waken dat dit ons gebeurt... | 
