Het Bijbelgedeelte waar we gisteren naar keken was: Want zij (onze menselijke ouders) hebben ons wel voor een korte tijd naar het hun goed dacht bestraft maar Hij doet dat tot ons nut, opdat wij deel krijgen aan Zijn heiligheid. (Hebreeën 12:9,10) Dit gedeelte sluit af met deze verzen: Hef daarom de slappe handen op en strek de knikkende knieën, en maak rechte sporen voor uw voeten, opdat wat kreupel is, niet wordt ontwricht, maar veeleer genezen wordt. Jaag de vrede na met allen, en de heiliging, zonder welke niemand de Heere zal zien.(Hebreeën 12:12-14) Volgens dit Bijbelgedeelte is heiligheid geen vrijblijvende optie. Het is een essentieel onderdeel van onze totale verlossing. Door de jaren heen hebben wij als christenen de mensen een heel verkeerde indruk gegeven. We hebben de mensen vaak doen geloven dat redding het enige is wat we nodig hebben. Als ze verder willen gaan en ook de doop in de Geest willen ontvangen en geheiligd willen worden, dan is dat een soort optionele, aanvullende cursus. Deze gedachte geeft echter een volkomen verkeerd beeld van de Bijbel, want het Woord van God zegt dat zonder heiligheid (of heiliging) niemand de Heer kan zien. Ook hebben we mensen onterecht de indruk gegeven dat redding een soort statische conditie is. We hebben ze in de waan gelaten dat het beste wat je kunt doen om gered te blijven is veilig in de kerk blijven zitten. Maar redding is geen statische conditie, en iedereen die hoopt veilig te zijn door keurig in de kerk te zitten, is in werkelijkheid heel onveilig. Redding is voortdurend in beweging, het is een leefstijl. Het is progressief, en ontvouwt zich steeds verder. In weerwil van de uiteindelijke bedoeling van redding, zijn er massa's christenen die als het ware 'parkeren' door te zeggen: 'ik ben gered in 1983'. Maar mijn eerlijke reactie is dan: 'Dat is fijn broeder, maar wat is er sinds dat moment met je gebeurd? Waar was je toen en waar ben je nu in je geestelijke groei?' Als je geestelijk niet of nauwelijks gegroeid bent sinds jij je redding binnenstapte, dan heb je Gods doel totaal gemist en moet je je misschien afvragen wat je redding nu eigenlijk betekend heeft. Ik zeg het nogmaals, volgens de Bijbel is het ultieme doel waar we dag aan dag naartoe op weg zijn het deelhebben aan Gods heiligheid. Van binnen heb ik gehuild over vele dierbare broeders en zusters die door God gekastijd zijn, maar dat niet hebben herkend, omdat hun theologie hen leerde dat God dat niet doet. Dat is echt tragisch, en het maakt me diep bezorgd. Het is een serieuze zaak als je je niet onderwerpt aan de tucht van de Heer. Een ander Bijbelgedeelte dat dit principe prachtig illustreert, is Spreuken 4:18: Maar het pad van rechtvaardigen is als een schijnend licht, dat gaandeweg helderder gaat schijnen tot het volledig dag is geworden. Als je loopt op de weg van rechtvaardigheid, dan wordt het licht op je pad iedere dag helderder. Als je nog steeds loopt in het licht van gisteren, dan loop je vandaag eigenlijk in de schemer en ben je morgen misschien een afvallige. Bij God is er geen stopplaats voordat je het uiteindelijke doel hebt bereikt. En dat doel is deel krijgen aan Zijn heiligheid (zie Hebreeën 12:10). | 
