Vandaag maken we een begin met onze zoektocht naar wat Jezus' bloed allemaal precies voor ons bewerkt. Vervolgens moeten we het bloed opnemen en in ons leven brengen. Er is een oudtestamentische parallel die het toepassen van het bloed van Jezus duidelijk maakt, namelijk de ceremonie van het Pesachfeest, waarin Gods voorziening lag besloten van bevrijding en uitredding voor het volk Israël (zie Exodus 12:21-27). De vader van elk gezin moest een lammetje slachten (het offer) en het bloed opvangen in een schaal. Dit laat trouwens ook de enorme verantwoordelijkheid zien die vaders hebben als priester in hun gezin. Het bloed op zichzelf kon echter, zolang het in de schaal was, geen enkele Israëlitische familie beschermen. Het moest eerst worden aangebracht op de deurposten van de woning van het gezin. En het bloed mocht alleen aangebracht worden met hysop, een veel voorkomend plantje in het Midden Oosten, dat verwant is aan ons tegenwoordige kruid majoraan. Ze moesten dus een bundeltje hysop nemen, het in het bloed dopen, en dit aanbrengen op de deurposten van het huis. Het mocht niet op de drempel worden aangebracht, want niemand mag over het bloed lopen. Als deze handeling was uitgevoerd, zou de engel van de dood het huis niet kunnen betreden. Maar alleen de Israëlieten die zich in huis bevonden, achter het aangebrachte bloed, waren beschermd. Dat was die verschrikkelijke, duistere nacht in Egypte, toen de duivel al zijn registers opentrok tegen het volk van God, de enige plaats van veiligheid. | 
